Sevgilim,
Biz beraber olamadık. Bu dünyada beraber olamadık. Sikik ailelerimiz yüzünden sevdiğim adamın yanında olamıyorum. Seni çok özlüyorum. Her ne kadar sana gelmeyi çok istesem de olmuyor sevgilim. Sana ulaşmaya çalıştım ama başaramadım sevgilim. Sensiz yaşamak istemiyorum. Seni çok özlüyorum. Bu bir veda olacak sevgilim. İntihar edeceğim. Bu dünyada sensiz yaşamak istemiyorum o yüzden yaşamayacağım sevgilim. Lütfen kendini üzme ve bana kızma ikimiz beraber olamıyorsak yaşamanın benim için bir anlamı yok. Görüşemeyeceğiz biliyorum ama belki öteki dünyada görüşürüz sevgilim. Seni seviyorum.
Jisung
Minho sevgilisinin yazdığı mektubu okurken gözyaşlarına boğulmuştu. Sevgilisi bir gün önce sikik aileleri yüzünden canına kıymıştı. Jisungunu bir günde ölesiye özlemişti Minho. Sevgilisinin öldüğünü kabullenemiyor sürekli onun yazdığı mektubu okuyordu. Bu gün sevgilisini gömmüşlerdi. Minho sevgilisinin mezarlığının başında ağlıyordu. Aileleri onları evden atmıştı. Çocuklarının homoseksüel olmaları onlar için bir utanç kaynağıydı. Sikik gururları için çocuklarını ayırdılar. Minho ve Jisung birbirilerini sevmişlerdi. Sonsuza kadar birlikte olmak işmişlerdi ama olamadılar. Minho gözyaşlarını silip sinirle ayağa kalktı. Sevgilisinin yanına gidecekti. Arabasına binip bulduğu yüksek bir binaya çıktı. Kararını vermişti artık. Bu dünyada beraber olamadığı sevgilisiyle kavuşacaktı. Öteki dünyada mutlu olabileceklerine inanıyordu. Jisungu düşündü kim bilir ne kadar canı yanmıştı sevgilisinin. Homofobik bir aileye sahip olmasaydı ne kadar mutlu olabileceklerini düşünüyordu. Binanın kenarına yaklaştı. Çok yüksek görünüyordu. Korkmuştu. Sevgilisi düşündü. Yeniden ağlamaya başladı. Onu koruyamadığı için kendine kızdı. Binadan atlamak üzereydi. Kenara çok yaklaşmıştı. "Sevgilim seni çok seviyorum" Minhonun son sözü bu olmuştu. Atlamıştı. Ölmüştü Minho. Aynı sevgilisi gibi...
İlk defa yazıyorum o yüzden kısa yazmayı denedim. Oy verirseniz sevinirim. Umarım beğenmişsinizdir. Okuduğunuz için teşekkürlerr.
