The Uncanny Counter Evreni 2

7.Bölüm: At çiftliği

Hana: Tamam herkes iyiyse sorun yok.

~3 gün sonra Yn'den~

Sığınağa daha yeni gelmiştik.

Wong: Hana, Yn, Mun. Siz oturun yaralarınızı iyileştireyim.

Wong ilk önce Mun'u iyileştirmişti, daha sonrada Hana'yı.

Sıra bana gelmişti.

Yn: Yapma istersen. Yaralar derin, zorlanırsın.

Wong: Öyle bişey olmaz. Sus bakayım.

Gülmüştüm.

Wong yaralarımı iyileştirmişti.

Yee-jae ve Guwon eve gitmişti. Ama başka eve.
Malum zenginler. Sürekli ev değiştiriyorlar.

Wong: Yn odaya gel.

Yn: Niye ya? İyiyim ben böyle.

Kolumdan tutup odaya getirdi beni. Daha sonra kapıyı kilitleyip duvarla arasına aldı.

Yn: Ödüm bokuma karıştı lan.

Yüzüme yaklaşıyordu.

Yanağını ısırdım.

Yn: Kusura bakma fazla ısırasım geldi, çok tatlıydın.

Wong: Acıdı ama.

Yn: Nazlanma hemen.

Daha çok yaklaştı.

Ondan önce ben öptüm.

Wong: Ben öpecektim ama.

Yn: Ne fark eder?

Bu sefer o öptü.

Aklına bişey gelmiş olmalıydı ki sırıttı.

Yn: Ne oldu?

Wong: Yarın aşı gününn.

Yn: Öldür beni. Gitmeyeceğim.

Wong: Abartıyorsun ya. Şu korkun bir geçemedi.

Yn: Bana ne?

Wong: Gitmezsek ben hastaneye gizlice girip aşıyı çalarım.

Wong: Ben yaparım.

Yn: Olur öyle.

Wong: Gidiyorum o zaman.

Yn: Dikkatli git.

Wong gittikten yarım saat sonra elinde aşıyla geri döndü.

Wong: Başardım.

Yn: Yarın ama değil mi?

Wong: Evet.

Yn: Bir dakika! Bir dahaki gittiğimizde doktor neden gelmediniz diye sorarsa ne diyeceğiz?

Wong: Bahane uydururuz, fazladan aşı olmuş olursun.

Yn: Çok zekisin.

Wong: Öyleyim.

Gece olmuştu. Direkt uyudum. Wong'da yanımda yatmıştı her zamanki gibi.

Uyandığımda Wong dışarıyı izliyordu.

Onu korkutmayı düşündüm.

Ona farkettirmeden yatağın altına girdim.

Arkasını döndü.