အခန်း 144 : ဘယ်သူက အရင် နှောင့်ယှက်တာလဲ?
ဓာတ်လှေကား တံခါးပွင့်လာသည်နှင့်အမျှ သူတို့ ကျိုးရိရွှယ်၏ ကျယ်လောင်စွာ အော်ငိုနေသံကိုကြားလိုက်ရသည်။ "ယိဟန်၊ မင်း သည်းမခံနဲ့၊ မင်းအဖေက မင်းအတွက်တရားမျှတမှုရအောင် လုပ်ပေးလိမ့်မယ်။"
မုယွဲ့ချန်သည် ကျိုးရိရွှယ်၏ စကားကိုကြားပြီး မျက်ခုံးပင့်ကာ ဆေးခန်းထဲသို့ လျှောက်သွားသည်။ "ယိဟန်၊ အဆင်ပြေရဲ့လား?"
တံခါးဝသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် မုယိဟန်၏ ဘောင်းဘီညာဘက်ပေါင်ပေါ်တွင် စုတ်ပြဲနေပြီး အတွင်းသားနှင့် အသားများ ပေါ်လွင်နေပြီး အသားထဲတွင် အဖြူရောင် အရိုးများကိုပင် မြင်နေရသည်။
မုယွဲ့ချန်သည် အေးခဲသွားသလို့ ခံစားလိုက်ရပြီး ရုတ်တရက် ခြေထောက်ကို လှီးဖြတ်ခါနီးတွင် ကျိုးရိရွှယ်က မုယွဲ့ချန် ဝင်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး သူမ ကျယ်လောင်စွာ အော်လိုက်သည်- "သူ့ပေါင်ကို ကြည့်စမ်းပါအုံး၊ ဘယ်လိုလုပ် အဆင်ပြေနိုင်မလဲ? ယွဲ့ချန်၊ ရှင့် ယိဟန်အတွက် လက်စားချေပေးရမယ်နော်။"
မုယိဟန်၏ နားထဲတွင် ကျိုးရိရွှယ် ၏ အသံများ ပြည့်နေပြီး နာကျင်မှုကို ထိန်းထားကာ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ဖျော့တော့သော အသံဖြင့် "အမေ၊ အမေ တိတ်တိတ်လေး နေပေးလို့ရမလား?"
သူပြန်ရောက်ကတည်းက ကျိုးရိရွှယ်က တစ်ချိန်လုံး အော်ငိုနေပြီး ဒဏ်ရာရတဲ့သူက ငြိမ်ငြိမ်လေးနေဖို့ လိုတယ်ဆိုတာ သူမသိဘူးလာ?
မုယိဟန်ကို ကုသပေးတဲ့ ဒေါက်တာ ရိ ဟာ ကျိုးရိရွှယ်၏ ငိုကြွေးသံကြောင့် နားကြီးနေခဲ့ပြီး မုယိဟန် ပြောလာချိန်မှာတော့ သူက ကမန်းကတန်းပြောတလိုက်သည်။ "မဒမ်၊ အခု သခင်လေး အလိုအပ်ဆုံးက အနားယူခြင်းပဲ၊ ဒါကြောင့် ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးပါ။"
ကျိုးရိရွှယ်က အမြန်တျတ်သွားပြီး "ဒေါက်တာ ၊ ရှင် ရိဟန် သွေးတိတ်အောင် တစ်ခုခု မြန်မြန် လုပ်ပေးပါအုံး။"
ဒဏ်ရာကို မကိုင်တွယ်မီ ပေါင်တွင် ကပ်နေသော အထည်ကို ချည်နှောင်ရန် ဒေါက်တာရဲအား သူနာပြုအား တောင်းဆိုခဲ့သည်။ မုယွဲ့ချန်က ဒေါက်တာ ရိ ခဏ အားနေချိန်မှာ သူက သူ့ကို ဆေးခန်းထဲကို ဆွဲခေါ်သွားပြီး "ယိဟန်ရဲ့ အခြေအနေ ဘယ်လိုရှိလဲ? မပြင်းထန်ဘူးမလား? နောက်မှ လမ်းလျှောက်တာကို မထိခိုက်လောက်ဘူးလား? နောက်ကနေ ထွက်လာသော ကျိုးရိရွှယ်က ချက်ချင်းဒေါသတကြီးနဲ့ “မုယွဲ့ချန်၊ ရှင် အဲဒါ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? ရှင့်ရဲ့ သားကြီး ပြန်လာတော့ သားငယ်ကို မသန်မစွမ်းဖြစ်ပြီး လမ်းမလျှောက်နိုင်တာကို မြင်ချင်လို့လား?"
YOU ARE READING
နံပါဝမ်း ဇွန်ဘီဇနီးလေး
Romanceအရင် Acc ကဝင်မရလို့ Book ခွဲလိုက်ပါပြီနော် Book 1 ကို Boရဲ့ Reading list ထဲမှာ ဝင်ကြည့်ပေးကြပါရှင့်