"He şimdi fatiha oku venti öküzü" lumine ventiye bulaştı gene. "Ya ben bilmiyordum ki fatiha süresinin ölünce okunduğunu!" Venti geri konuştu. "Cevap verme bülbül" Diye bağırdı lumine. "Tamam efendim." Venti susmadan önce söyledi.
Cenazeye gitmek için arabadaydık. Babam bizi bırakıyordu. Ventiyi de bırakma kararı almıştık çünkü onun gidecek bir arabası yok hemde fakirin teki. Parasını içki almaya harcıyor ve bu sinirimi bozuyor özellikle son zamanlarda.
Bi ara sarhoşken gerizekalı gitmiş yuvarlana yuvarlana bindiği taksiciye mal gibi "bana bir masal anlat baba" şarkısını söylemiş, taksici onu kovunca da öz beste yazmış. Sonra nihayet sustuğunda taksici adresini sormuş, bizim bu venti de napsın? Gitmiş bizim adresi vermiş. Bizim adresi vermesini geçtim, Bizim adresi nerden biliyor... neyse sonra bu bizim evin önüne taksiden çıktığı anda şoför parayı istemeden sürdü, ben de şok oldum noluyor diye o sırada posta kutusunun ordaydım. Sonra venti gitti üstüme kustu. Hala etkisi var bende.
"Geldik çocuklar, siz inin ben park yeri arayacağım" Babam dedi bize bakarak. Üçümüzde indik arabadan.
Pür sessizlik ile yürüyorduk. Xiao ve hu tao'yu gördüğümüzde yanlarında gittik. Hu tao çok sessizdi. Bir kaç gündür böyle idi. Kim bilir başka kim ölecekti. Belki de hepimiz teker teker. Kim bilirdi ki. Belki sıradaki bendim, belki lumine di, belki xiao? Kim billirdi. Gözlerimiz bağlı bir oyun oynuyormuşuz gibi hissediyordum. O kadar iğrenç birşey di ki bu his. Kaderimizin ne zaman sonlancağını asla bilemeyecektik. Kim böyle birşey yapabilirdi, anlayamıyordum. Ben mi çok yumuşaktım? İnsanların böyle birşey yapmaması gerekiyordu diye biliyorum ben. Doğrusu bu zaten. Peki hangi insan böyle zalimce bişey yapardı ki?
Lumine venti ve hu tao, xiao ile benim yanımdan ayrıldı. Xiao ile bir banka oturdup sustuk. Sensizliğin bile çok gürültülü geldiği bu yerde ne konuşulurdu bilmiyordum. Xiao "İçerde ikramlar dağıltıyor" dedi.
"Aç değilim"
Xiao bana baktı. "Peki" dedi ve o sessizlik geri geldi. Xiao ya baktım "sen gitsene yersin belki"
"Sen Aç değilsen bende Aç değilim"
"Git yemek ye Xiao."
"Aç değilim dedin ve ben sustum, sende susar mısın?" Xiao ciddi konuştu ve sustum.
...
Cenazeden sonra herkes evlerine dağıldı. Eve gidince ilk yaptığım şey yemek yemek oldu.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Fanfic yazdığımı unutmuşum.🤗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
