𝐈.𝐁Ö𝐋Ü𝐌

669 32 55
                                    

"Nasıl yok lan! Milyarlar gözünüz önünde nasıl kayboldu aptallar!"

sinirliydim dedemden miras kalan çok büyük ve değerli Elmas dün çalınmıştı.

"O elması bulmak için sadece 72 saatiniz var bulamazsanız ben sizi bulurum. Şimdi yıkılın karşımdan!
 
"Peki Arif Bey"

"Ebru ben dışarı çıkıyorum hava alacağım."

"Peki Arif Bey görüşürüz."

Dedi soğuk bir tavırla

"Senin neyin var be kızım"

"En son ne zaman bir yere beraber gittik ağabey?"

"Anlaşıldı, hazırlan da bari bizi güzel bir yere götür."

"Hemen geliyorum!"

Ebru ailemden kalan tek kişi,kardeşimdi

"Ebru hazırlandı ve çok elit bir restorana doğru yola çıktık."

"Dediğin kadar varmış dışı fazla görkemli Ebru."

"Mükemmel dehşet bir yer yemeklerini demiyorum bile"

"Sen bu restoranı nerden biliyors-"

"Artık içeri mi girsek?"

Lafımı bitirmeden konuyu değiştirdi.

İçeri doğru girdik ve kırmızı papyonlu garson yanımıza yaklaştı yaka kartında C.Adıgüzel yazıyordu;

"Efendim rezervasyonunuz var mıydı?"

"Hayır yok"

"Maalesef alamıyoruz içeri"

"Bu ne cüret benim kim olduğumdan haberin var mı senin!"

Ardından görevli geldi

"Arif Bey Çalışanımızın kusuruna bakmayın bu işe yeni girdi lütfen buyrun"

Sorun etmedim ve içeriye doğru girdim fakat garsondan gözümü sebepsizce alamadım

"Ağabey sen ne yiyeceksin?"

"Ha evet evet"

"Neden şu garsona bakıp duruyorsun?"

"Ne garsonu saçmalama ebru"

Yemekler geldi afiyetle yedik. Garsonun baş döndürücü bir özelliği vardı gözümü ondan alamadım gerçekten.
Şoför Ebru'yu eve bıraktı gidip diğer garsona sordum;

"Şu yaka kartında Adıgüzel yazan garsonun adı ne?"

"Cenan Bey mi efendim?"

"Bir sorun mu var Efendim?"

"Sorun yok sizinle bir konuda konuşmak isterim. Buyrun kartım yarın sabah sizi evime bekliyorum"

"Peki efendim"

Dedi tedirgin bir şekilde

Eve gittim Ebru uyumuştu bile. Bende uyudum yorgun ve sinirliydim.

Sabah oldu Ebru'yla kahvaltı yaparken kapı çaldı. Cenan önümde duruyordu. Kahvaltıyı bırakıp ofisime geçtik;

"Size bir teklifim var"

Dedim gözlerinin içine bakarak

"Ne gibi efedim?"

"Üç katı maaşla yanımda şoförlük yapmaya ne dersin?"

"Mükemmel olur yani"

"Fazla uzatmayacağım yarın gel başla yakışıklı"

Cenan odamdan ayrıldı. Bende günlük işlerimi hallederken hâlâ aklım Elmastaydı. Çalanı bulursam yaşatmayacaktım. Bugünde bitirip odama geçtim ve uykusuzdum hemen uyudum.

Umarım ilk bölümü sevmişsinizdir. İkinci bölümde gelecek. Kendinize iyi bakın











𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐃𝐎𝐄𝐒 𝐍𝐎𝐓 𝐖𝐀𝐈𝐓 𝐅𝐎𝐑 𝐀𝐍𝐘𝐎𝐍𝐄   ✸ 𝘼𝙍𝘾𝙀𝙉 ✸ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin