KORKULARINLA YÜZLEŞ

Giriş

Ben Açelya;Hayata erken yaşta küsmüş ve barışmaya çalışan,16 yaşında kimine göre genç bir kız çocugu kimine göre ise evlenme yaşı çoktan geçmiş bi insanım işte hayatıma ne kadar insan hayatı denilebilirse...

  Annemle babamın arası pek iyi değil, bu benim çocukluğumdan beri böyleydi ama ellerinden geldiği müddetçe bana belli etmemeye çalıştılar,onlar ne kadar belli etmemeye çalışsa bile ben bi şekilde hissediyordum-ama haklarını yememeliyim ikisi de beni hiçbir şeye muhtaç etmeden yetiştirdiler-Çocukluk aklı işte bazen onların bağırışlarını oyun sanıyordum ve bende katılmak istiyordum oyunlarına,her bunu dile getirdiğimde ise bana cevapları:
"Bu bi yetişkin oyunu Açi seninle daha sonra körebe oynayalım."
Bende kabul ediyordum; çūnkü oynamaktan zevk aldığım tek oyun körebeydi...kör-ebe...

Evet bu yaşıma geldim ebeveynlerin tabiriyle "eşşek kadar" oldum ama hâlâ benimle bu oyunu oynamak isteyen olursa bir dakika düşünmeden oynarım bence büyük küçük herkes özgürce ve çocukca eğlenmeli...

Yatağımda uzanıp bunları düşünürken telefonuma gelen kaçak site bildirimiyle fark ettim ki,tramvay'a yetişmem için tamı tamına otuz dakikam kaldı ahahah şu kaçak sitelerden film izleme işine bayılıyordum.
Açi artık sustur kafanda ki sesleri ve kalk son yirmi sekiz dakika...

Hızlıca kalktım,üstüme kırmızı sweatimi altımada gri esofmanımı giydim ah çok fazla zayıflamışım saçım bukle bukle olduğu için şekillendirmem uzun sürüyordu tarasam ise kabaracaktı en iyisi saç parfümü'mü sıkıp açık bırakmaktı ve bende öyle yaptım,ardından hemen montumu alıp aşağı kata indim tabiri caizse kurt gibi açtım ses çıkarmamaya dikkat ediyordum annem uyansın istemem.

Nesquik sabahın yedisi için gayet uygun bi seçimdi benim için,doyduğum sayılmaz ama okulda halledecektim.
Montumu giyip çıktım,neyse ki tramvay durağı yürüme mesafesiyle eve on dakikaydı,durağa vardığımda tramvayın gelmesine beş dakika ya vardı ya yoktu derken geldi ve bindim,okula varmam yirmi dakika sürüyordu ve kahvaltı etme fırsatım oluyordu.

Ah geldim şu lanet okula tramvay durağının hemen karşısında "Simit Sarayı" şu her büyük şehirde mutlaka olanından evet İzmirde'de vardı.İki tane çikolatalı açma ve kahve kendime gelmeme yardımcı oluyordu.

Zaman geçtikce dersin başlama saati yaklaşıyordu ve bu benim hiç hoşuma gitmiyordu,genel olarak ders çalışmayı veya bir şeylerle uğraşmayı çok severdim ama sabah erken saatte sıcacık yatağımdan çıkıp,anlaşamadığım biricik hocalarım ve okulun çoğunu kaplayan embesillerle sekiz saat geçirmek benim için oldukça zor oluyordu...

Giriş olduğu için kısa tutmayı tercih ettim umarım beğenirsiniiiz💓