Flasback altı sene öncesi
"Niye ben....ben öl-öldürüyüm ben onu s-sevdim"diyerek kekeleyerek ağlıyordu Songül tek başına parmaklıkların arkasında
"Hııı ben y-yapmadım,çıkarın beni burdan çıkarınnn"diye bağırıyordu yüzü kıpkırmızı olmuştu artık dayanamıyacaktı "Songül Yıldırım sorgu odasına"dedi memur kapıya anahtarı sokarken Songül dik dik adam'a baktı
"Hadi"dedi adam ama bilmiyordu ki kalkmaya mecali kalmamıştı Songül'ün sandalyeye tutunarak kalkmaya çabaladı. Ama sendeledi.
İki tane memur gelip Songül'ün koluna girdiler ve sorgu odasına götürdüler.
Songül'ü dikkatlice sandalyeye bıraktılar ve çıktılar.
Songül,masada duran dosyadaki fotoğrafa bakıyordu. Evet... fotoğraf Sadi'ye aitti mavi...okyanus mavisi gözleri ışıl ışıl parlayarak bakıyordu.
Songül gözünden iki tane daha yaş akıttı
"Niye beni bıraktın kahramanlar ölmezdi hani?"dedi sesizce.
Sonra içeri bir adam girdi, Songül'ün karşısındaki sandalyeye oturdu
"Evet, Songül Yıldırım Cumhuriyet Savcısını öldürmek gayet ağır bir suç"
Songül adeta ateş saçan gözleriyle adam'a bakıyordu dili tutulmuştu.
"Ne boş boş bakıyosun anlatsana nasıl öldürdü silah'ı neresinde dayadın acı çekti mi yoksa..."adam lafını bitirmeden Songül ayağa kalkıp masada bardağı yere fırlattı. Bardak paramparça oldu.
"Napıyosun ya manyak "diyerek ayağa kalktı.
"Niye beni kimse dinlemiyo ben onu deli gibi severken neden öldüdürüyüm sebebi yokmu beni neye göre suçluyosunuz"
Diye bağırdı ses sorgu odasında yankılanmıştı adeta adam geriye bir adım attı "ben bişey yapmadım yapmadım"diyerek yere çöktü ve ağlamaya başladı.
Memur, Songül'ü götürmeleri için işaret etti ve aynı iki memur Songül'ü götürdü
Şimdiki Zaman
"Anne,Anne"diyerek annesini dürtüyordu Zeynep ama Songül kenetlenmiş gibi Sadi'ye bakıyordu "Anne"Songül sıçrayarak kalktı çöktüğü yerden
"İyiyim anneciğim hadi gidelim daha sana süprizim var ama bidaha napmıyoruz?"dedi Zeynep gülümseyerek annesine baktı ve oflayarak ayağa kalktı
"Elini bırakmıycam söz"dedi Songül gülümsedi ve kızının boyuna gelicek kadar eğildi ve yanağını öptü.
"Ohhh aferin sana hadi gidelim al pamuk şekerini"dedi ve Zeynep'e şekeri uzzattı Zeynep büyük bir hevesle şekeri alıp
Uzaktan onları izleyen Sadi'ye döndü
"Teşekkürler Sadi Payaslı"dedi Songül Sadi'ye üzgün bir bakış atıp kızının elini tuttu ve uzaklaştılar
"Evlenmiş mi....kızı olmuş "dedi Sadi kısık bir sesle sonra telefonunu çıkarıp Mesaj çekti Yaver'e
Yaver:Yaverr çabuk Songül'ün peşine adam tak herşeyi bilmek istiyorum!!
Sadi Abi: Abi Songül ne alaka??
Yaver:soru sorma ben nereye gittiğine bakıcam sende dediğim yere ekip yolluycaksın!
Sadi telefonu kitleyip cebine attı ve hala yürümekte olan Songül ve Zeynep'in peşine takıldı
---
Yaver: Beşiktaş'a ekip yolla
Sadi arabadan eve girmekte olan Songül ve Zeynep'i izledi.
Saat akşam 19:30'u gösterince Songül ve Zeynep hazırlanıp çıktılar
"Anneciğim geç bakalım arabaya "dedi ve Zeynep'i çocuk koltuğuna oturttu kemerini bağladı.
Yeni bölümde görüşürüz 👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ne Gemiler Yaktım
Fanfiction🌼 Songül ve Sadi,Sadi altı sene önce ölmüş,yada gerçekten ölmüş mü acaba? Yıllar sonra karşılaştıklarında nasıl değişicek hayatları okuyun🌼🌞
