TUTSAK | LÇ

22. Bölüm "h a z a n"

İlyas Yalçıntaş - içimdeki duman
Gece yolcuları - neden

Tutsak
22. Bölüm

"HAZAN"

O karşımdaydı abim.

Akgün Ege Ak

"Abi" dedim. Sesim ince ve kısık çıkmıştı. " Ne oluyor burada bu kız kim?" Dedi sesini duyduğumda sol gözümden yaş aktı. Derin bir nefes aldım. Leya'ya döndüm. " aç gözünü lütfen Kartal Oflaz bir şey yapın ikinci kez katil olmak istemiyorum lütfen!" Resmen yalvarırcasına haykırıyordum.

"Tamam sakin ol hiç bir şey olmayacak ona" dedi Oflaz ve Leyayı kucağımdan alıp lavabodan çıktı. Salona geçip Leyayı koltuğa yatırdı ve gözlerini açıp baktı. "Bilinci kapalı" dedi. " doktoru arıyorum hem senin elinide bakar" dedi.

Suan tüm aklım karşımdaydı abimdeydi bana bakıyordu gözlerimin içine bakıyordu. "Öyle duru boş boş yüzüme bakmayacaksın herhalde" dediğini duydum ve abime sıkıca sarıldım.oda bana sarıldı. Özlemiştim hem de çok babadan sonra gelen o idi. Abim.

"Çok mu seviyorsun onu" dediğini duydum geriye çekilince baktığı yere baktım Leya'ya. "Kim bu kız" dedi. " Efsâ kız arkadaşım" dedim. Abime gerçeği soyleyemezdim. Eğer Leya'nın kim olduğunu bilirse bi an düşünmez onu vururdu ama ben bunu istemiyordum.  Abimin bir kez daha Hapise girmesini istemiyordum. Yıllar sonra tekrar ayrı kalmak istemiyordum.

"Efsâ güzel isim" dedi. "Daha doğrusu arkadaşım değil karım kendisini ama bu gidişle olmayacak" dedim. Akgün bakışlarını bana çevirdi. " o ne demek lan" dedi. "Boşanacağız" dedim. "Neden?" Dedi. Afallamış  bir şekilde bakış attım. Sorular sormaya bayılır durmadan aynı soruyu evire çevire tekrar tekrar sorma gibi bir huyu vardı.  Gülmeden durmadım. Yüzümde yorgunluk içinde bir tebessüm belirtmişti. Abim sırtıma vurup daha fazla kahkaha attı.

Doktor gelince önce elimi pansuman yaptı. Daha sonra Leya ile ilgilenmeye başladı. "Kendisine bir ilaç enjekte edeceğim bu ilaç onun titremesine  ve terlemesine sebeb olacak böylece zehiri vücudundan atacak" dedi.

Artık Leya için tüm duygularım hissizleşmişti ya da ben öyle sanıyordum ikimizin sonu ne olacaktı kim ölecekti kim kalacaktı.

"Ben eve gidiyorum başında biri beklesin ben daha fazla bu kızla aynı ortamda bulunmak istemiyorum" dedim. Ve Portmantoda asılı olan ceketimi alıp evden çıktım ve arabama bindim yan tarafın kapısı açıldı. Ve o bindi.

Leya.

"İn aşağıya" dedim yüzüne bakmadan. Bakmak istemiyordum onun yüzüne bakınca katil oluşum aklıma geliyor ondan iyice nefret etmeme sebeb oluyordu ve bu durum benim canımı çok sıkıyordu.

" gerizekalı aynı evde yaşıyoruz sürsene" dedi Abim. Gelen Leya değil abimdi halisülasyon görüyordum galiba. "Sen olduğunu fark etmedim kusura bakma" dedim. Ve arabayı çalıştırıp dağ evinden uzaklaştım.

Bir süre sonra...

KARTAL'DAN

" uyanmadı işte oğlum sanane bırakıp giden sensin kalsan daha iyiydi Kulağımı siktin sabahtan beri" dedim hışımla bu 20. Arayışıydı neredeyse engel basacaktım. Telefonu kapatıp masanın üzerine koydum. Geriye döndüğümde leya uyanmıştı.
" daha nasıl oldun kendinde misin?" Dedim. Başını sallamakla yetindi. Bende sustum. " gitti demi" dedi sesi yankı yapmıştı. " ya ne yapacaktı uğruna katil olduğu kızın başında mı bekleyecekti ha" dedim. " Çağan artık seni görmek istemiyor. Ondan uzak dur o çok acı yaşadı. " Dedim. Leya hışımla ayağa kalktı. " ya ben ben h8c acı yaşamadım mı sanıyorsun sen?. Ha!. Ben annem öldükten sonra nefes almayı unuttum be duygularımı hissetmeyi kaybettim. Sen ne anlatıyorsun bana" dedi. "O da babasını kaybetti. Ne uğruna ha sebepsiz yere öldürüldü" dedim. Leya başımı kapatıp derin bir nefes aldı. " beni ne alakası var bunu konu neden bizi bağlıyor ha" dedi.