Hello ben geldim.Biliyorum diğer bölümlerde hiç açıklama yapmayan bu salak neden şimdi açıklama yapıyor diğer yazar söyledi yoksa ben yine bölümü atıp gidecektim.Ben ne çok konuşuyorum bunu anladım şuan neyse ben konuya dönim.Arkadaşlar başlıktanda anlıyacağınız gibi yılbaşı özel bölüm belki diyenleriniz olur diye bunu açıklamak istiyorum.Biz bunu yılbaşından bir kaç gün sonra yüklüyecektik bölümü ama biz sınavlara hazırlanan öğrenciler olduğumuz için şimdi atabiliyoruz ama bölümler bir sıkıntı çıkmazsa düzenli gelebilir.Özel bölüm normal kitap ile tamamen farklı bir kaç tane karakterlerimiz var bilmediğiniz.Bunlardan başka bir şey yok sanırım.İyi okumalar.💜
-EZRA-
-----------------------------------------------------------
-Geçmiş- Çağrı ve Kızlar 13 Yaşındayken-
“Hadi hadi, yılbaşı çekilişi yapalım.” Dedi Çağrı. Her zamanki gibi formundaydı. Miray da Çağrı’yı yalnız bırakmamak için hemen onayladı. “Ay evet evet, lütfen yapalım.” Dedi. Milan ve Hayal ise onları onayladı ve, “olur bana uyar,” dedi ikisi birlikte. Top bana kalmıştı. Bütün gözler bana dönmüştü. “Eee, Azracan sen ne dersin?” Dedi Çağrı. “Sanki kabul etmesem yapmayacaksınız.” Dedim.
“Ay, sen bizi ne kadar iyi tanıyorsun canım kuzenim.” Dedi canım kuzenim Miray. “Azra.” Dedi Çağrı. Ben ise olacaklardan habersiz, “efendim,” dedim. “Yılbaşı için birşeyler yapalım lütfen.” Dedi.
“Ne yapalım pavyona mı gidelim?” Dedim. Kızlar bana saçmalama bakışları atarken ben salak salak gülüyordum. “Lan kız takıldı, sarsın lan şunu!” Dedi Çağrı. “Azra, Azra, Azra! Neden gülüyorsun? Lan, kendine gel!” Dedi Miray. Hayal ve Milan ise beni sarsmaya devam ediyordu.
En sonunda zorla sustuktan sonra kızarmıştım. “Azra sorması ayıp neden bu kadar güldün?” Dedi Hayal. Çağrı hiç durur mu hemen yapıştırdı cevabı. “Sorması ayıpsa neden soruyorsun?” Dedi. “Sus lan!” Dedim ve açıklamaya başladım. “Şimdi benim bir hayalim var ve bu Ankara’da merdiven altı bar ya da pavyona gitmek.” Dedim.
“Bu nasıl hayal lan?!” Dedi Milan.
“Dur lafımı bölme. Şimdi ben düşündüm ki biz böyle birşey yaparsak nasıl biri olurduk? Düşünsenize merdiven altı bir yere girmişiz ve saçma salak şeyler yapıyoruz.” Dedim.
“Düşünmesi bile korkunç.” Dedi Miray.
“Ay, çok güzel olurdu.” Dedi Çağrı. “Değil mi?” Dedim bende Çağrı’yı onaylayarak.
“Her neyse siz konuşurken ben hazırladım kağıtları, hadi yapalım şu çekilişi.” Dedi Milan. Hepimiz Milan’ı onayladığımızda Milan kağıtları karıştırıp masaya bıraktı. Herkes birer kağıt çektiğinde bana Milan’ın çıktığını gördüm.
Acaba ben kime çıkmıştım?
Onlara baktığımda birbirlerine baktıklarını gördüm. “Ay, çok güzel birşey alacağım.” Dedi Çağrı. “Kime alacaksın?” Dedim dayanamayarak. O ise çok güzel bir cevap verdi. “Sanane.”
“Hediyeleri ne zaman veriyoruz?” Dedi Milan. “Bilmem karar verin ona göre veririz bir gün.” Dedi Hayal. “30 Aralık.” Dedi Miray teklifi sunarak.Olabilirdi.
Dördümüz de onayladıktan sonra gülmeye başladık.Acaba ne kadar böyle kalırdık?
———
-Geçmiş- Erkekler-
-Emir’den-
Fatoş Teyze’ye dönüp üzerine giydiği hırkanın ucunu tuttum. “Burası mı yeni okulumuz?” Dedim.
“Hıhı.” Dedi kafa sallayarak. Anıl arkadan sessizce yanımıza geldi ve Fatoş teyzenin elini tuttu.
Hepimiz yavaş yavaş okula ilerlerken Demir ağlamaklı bir sesle, “ben eski okulumu istiyorum, orası daha güzeldi,” dedi. Fatoş teyze gülerek Demir’e doğru eğildi. “Belki buradaki arkadaşların daha çok seversin.”
