Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu ?🥹
Dün geceden beri odamda camın önünde oturuyordum ve kaçıncı olduğunu saymadığım sigaramı yeniden yaktım.
Normalde bu iletten nefret eden bir insandım. Hatta o kadar iğrenç birşey ki sizi kendine bağımlı yapıyor. Ama büyüdükçe fark ettim insan tükendiği yerde bunlara sarılıyormuş. Neden bilmiyorum ama bunu içmem gerektiğini düşündürüyordu beynim. O yüzden geceden beri sürekli art arda yakıyordum. Yağmur hiç durmamış sadece yavaşlamaştı saat 7'ye geliyordu sigaramı son kez ciğerlerime çekip camda söndürdüm ve mutfağa indim.
Ben geldiğimde kızlar çoktan uyumuşlardı.Yüksek ihtimal babam yukarı çıkmamış aşağıda beni beklemişti eğer yukarı çıksaydı beni beklemeden uyumazlardı.
Savaş alanı gibi bir mutfakla karşılaşmayı beklerken derli toplu bir mutfakla karşılaştım demek ki akşamdan toplamışlardı. Şu an alabileceğim en güzel haberdi bu hatta bu olay beni şuan o kadar mutlu etmiştik oturup ağlayabilirdim.
Kafam davul gibiydi. Sanki kafam yüzlerce kiloyduda ben onu taşıyamıyordum. Gözlerimin şiştiğine ve altlarının morardığına emindim. Oyüzden şu an bir mutfak toparlama yaşayamazdım. Gerçi bazen bedavadan terapi gorevini üstleniyordu ama bugün yapasım yoktu.
Bari kahvaltı hazırlayalımdı o zaman değil mi?
Çaydanlığın suyu koydum ,dolaptan kahvaltılıkari çıkardım güzel bir sofra kurdum. Sonuçta okula gidiyorlardı kafaları çalışmalıydı o yüzden sıkı bir kahvaltı yapmalılardı.
Aycan krep çok sevdiği için birazda krep hamuru yapmayaa başladım. Ben kremleri pişirirken Arkamdan ayak sesleri geldi.
Anlamsızca ürperdim ve tedirgin oldum.Bu adam tüm dengemi bozdu yine bir gecede .
"Günaydın abla" Aycan' ın uykulu sesini duyunca derin bi nefes verdim kim olucaktı ki başka ?
"Günaydın ablacım "diyip kocaman bir gulumsemeyle baktım aycana bilmiyordu ,bilmesinede gerek yoktu.
"Sen ne zaman geldin gece?"diyip mutfaktaki masaya oturdu."Geç geldim biraz bir dosyaya ilgilenmem gerekiyorduda uyuyordunuz ben geldiğimde. " hemen tavadaki krebi alıp yenisini koydum.
"Aslında ben bekledim seni ama Dilay ablam zorla yatırdı ." Zorla mı? " zorla derken." Krebin arkasını çevirip Aycan'a döndüm.
Sanki ağzından birşeyi
kaçırmış gibi baktı yüzüme birşey söyleyecekti ama kendini tutuyor gibiydi ya da ben fazla paronoyaklaşmıştım bilmiyorum."Ya yok ya 'yat işte ,uyu geç oldu artık' falan dedi öyle." Sanki rahatsız olduğu birsey var gibiydi."Neyse ben giyinip geliyim."diyip masadan hızlıca kalktı.
Krepleri de masaya koyup çayları doldurdum. Aycan giyinip gelmiş sofraya oturmuş yemeye başlamıştı bile Dilay hala kalmamıştı.
"Dilay ablan kalkmadı hala hasta mıydı akşam?" Bana boş bi bakış attı. "Yoo yani yoktu bişeyi iyiydi aslında..." Gözlerini kaçırdı "ama...halsizdir belki...bilmiyorum." elinden gelse şuan kafasını tabağına sokup ortadan yok olacak gibi kafasını tabağa gömdü. Deve kuşu misali. Parmaklarıyla tırnaklarını yolluyordu.
Yok yok ben malımı bilirim bunlar bir işler çeviriyordu.
Aycan'a üstten bi bakış attım " Bana söylemek istediğin birşey var mı ablacım?" Genelde canları sıkkın olduğu zaman onları sıkmaz anlatmak isterlerse dinlerdim ama bu sefer ciddi bir iş vardı bu işte.Ona yönlendirdiğim soruyla gerildi ve hemen savunma mekanizmasına girerek " Ne alaka abla... Ne saklayacağım senden ... Ne saklayabilirim ki?" Her cümlesinden sonra yutkunmasıda birşeyler sakladığının yada sağladıklarının kanıtıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PERİ
General FictionAcaba hayatlarımızı dönüm noktası olacak o günü hissedermiydik?Acaba 6. hissimiz ne kadara kuvvetliydi ?Ya da hissetsek herhangi bi önlem alabilirmiydik? ...