Hayattan bıkmış ve intihara eğilimli olan bir kızın bir cinayet vakasına karışmıştır insan öldürmeği kolay sanan gerçeklerden bihaber olan kız hayatın zorluklarını iliklerine kadar yaşar "gerçekler acı vericidir Astrid ölüm de öyle ..."
Babam küçükken o kuyunun halatlarını koparmıştı ben ise sadece bakmıştım
-9 yıl sonra-
Sonunda ders bitmişti açıkcası şuan bir yerlerde bayılmak istiyordum çünkü çok yorulmuştum
Derin bir iç çekerken projede partnerim olan May'in bakışlarını üstümde hissetim açıkçası rahatsız olmuştum
May okulun en popüler kızıydı ve çok güvenilir olduğunu söyleyemezdim ama yardım severdi her işe gönüllü olur etrafa neşe saçan bir kızdı
Teneffüs olduğu için lavaboya gitmek için kalmıştım May'da kalkmış ve erkek arkadaşının yanına gitmişti
Lavaboya gittim ve yüzüme su çarptım kendime geldiğimden emin olup lavabodan çıktım
koridorda insan kalabalığı gözümü korkuttu istemsizde tırnakları avucuma geçirdim başım eğik ve kambur bir duruşla yürümeye başladım fakat sanki herkes bana bakıyordu
Sonunda sınıfa gelmiştim hemen sırama oturdum hocanın anlattıkşarına uyarak proje için taslak çıkarmaya başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle bir şey olmuştu bence proje için gayet uygundu
Birkaç dakika sonra zil çaldı herkes sıralarına geçti May ise mutlu bir surat ifadesi ile yanıma oturdu
Oturduğunda gözü taslağıma kaydı ve şaşırmışcasına baktı içimden"o kadar kötümü olmuş,acaba beğenmedi mi" diye geçirdim
May taslağıma bakarken konuştu" çok güzel olmuş ve bence maketini çıkarmamız için gayet uygun"
Endişem gitmişti ama yinede kaygılıydım
Projeyi nasıl yapacağımız hakkında konuşuyorduk aslında o konuşuyor ben ise sadece kağıda bakıyordum
45 dakıka sonra
Sonunda zil çalmıştı hemen kitapları çantama koyup koridora çıktım neyseki erken çıktığım için çok insan yoktu
Biraz yürüdükten sonra metronun yolunu tuttum kartımı okuttuktan sonra metronun geleceği yere gittim
Metro bir kaç dakika sonra gelmişti metroya bindim ve yaklaşık 44 dakikalık yolculuktan sonra yorgun ve uyuşuk bicimde ayağa kalktım
Sonunda eve gelmiştim yorgun olmama rağmen ders çalışmaya başladım
2 saat sonra
Okul,ders,çalışma derken bitkin bir şekilde kendimi daha yeni yatağa atmıştım ve tam yatacağım sırada gece vardiyam olduğunu hatırladın ve oflayarak yataktan kalktım
Markete gelmiştim ve gece olduğu için pek müşteri yoktu tam uyuyacağım sırada içeri bir müşteri gelmişti yaklaşık 21-22 yaşlarında kumral(?) ve tahminimce koreli bir çocuktu
Zaten korede olduğum için bu çok normaldi falat çocuk gayet çekiciydi
Fakat derdim zaten başımdan aşkındı ve aşka zamanım yoktu o yüzden görmezden geldim
Çocuk bir kaç tane ramen,bir buz bardak,içecek almıştı
Hepsini geçirdim 4.500 won dedim çocuğa baktığım sırada çeketi gözüme çarpmıştı cekette "y" yazıyordu bizim okulun simgesiydi bizim okuldandı
Bunu çok fazla düşünmeyip parayı aldım bana 5.500 won uzatmıştı tam para üstünü verceğim sırada üstü kalsın dedi ardından marketten çıktı ve bende 1.500 won ile ne yapacağım diye düşündüm
En iyi fikir yemekti
Sonunda vardiyam bitmişti ve eve gelmiştim ğyemek dahi yemeden pijamalarımı giyip kendimi uykunun kollarına bıraktım..
("Arkadaşlar bu benim yazdığım ilk kitap ve açıkcası acemiyim fakat bana söylemekten istediğiniz bir şey varsa lütfen söyleyin")
