Hisset

18

18'ime bastığım gibi çekeceğim altıma bir araba, süreceğim kafama göre. Keyfime göre... İster o yoldan, ister bu yoldan. Açacağım bütün camları, rüzgar yüzüme vururken, çokta yararlı olmayan şehir havasını içime çekeceğim. Gideceğim... Gideceğim. Ben yollardan sıkılana dek. Vuracağım arabayı dağa bayıra. Çıkacağım tepelere. Ferahlayacağım. Nefes alacağım.
Biraz kendimi dinleyeceğim.

Rüzgar neden eteklerimi savuruyorsun?

Birazda onu dinleyeceğim.

Çiçeğe, ağaca halini hatrını soracağım. Onlarıda dinleyeceğim. Çünkü kimse onlar kadar susarak anlatamıyor derdini. Onlar gibi derdinden solana, meyveleri çürüyene dek dayanmıyor.

Çimenlerde koşturacağım birazda. İnadına basacağım. Çıplak ayak koşarak kendimi rüzgarla yarıştıracağım.

Kafamın tasını açacak ve içerisinin biraz hava almasını sağlıyacağım. Küflenmiş düşüncelerimi dışarıya salacağım.

O gün, güneşten kaçmayacak gülümseyeceğim. Gözlüklerimi takmayıp, çiçeklerin asıl renklerini göreceğim.

Belki yağmur yağar o gün...

Islanacağım.

Bütün damlaları yüzümde hissedeceğim. Kollarımı iki yana açıp mucizelerle dolduracağım avuçlarımı.

Elbisem üzerime yapışana dek ıslanacağım. Ordan oraya ordan oraya koşacağım. Hiç kimseye gülümsemediğim kadar güzel gülümseyeceğim o zaman.

Yorgun düştüğümde ise, tekrar arabaya bineceğim. Nefes nefese çalıştırıp gerisin geri döneceğim.

Geldiğim bütün yolları geri döneceğim. Üzerimde çamur, rüzgar ve güneşle.

Herşeyi unutacağım o gün.

Beynimin karamsarlığa çalışan bölümü, "18 nedeniyle kapalıyız." yazacak.

Eve döndüğümde, tekrar kaldığım gibi devam edeceğim. Daha mutlu daha ben olarak...