A dream came true

16.

'Ik kan het niet meer aan.' zucht Luna als ze op haar bed zit en foto's bekijkt van de voorbije week. 'Ik mis louis te veel.' Ze besluit om hem eens te bellen:' louis?' Vraagt ze. 'Spreek een bericht in na de piep.' Hoort ze het antwoord apparaat zeggen en ze legt boos af. 'Dat is nu altijd!' Roept ze tegen haarzelf,'hij heeft nooit tijd voor mij.' Ze gaat in haar bed liggen en vraagt haar vriendin Emily voor raad in chat:
-Wat moet ik nu doen?
Weet ik niet. Misschien wachten tot hij terug belt
-wat als hij dat niet doet.
Ik weet het ook niet Luna :/
-misschien maak ik het beter uit.
Ze eindigde het gesprek met deze woorden. 'Misschien is dat wel het beste.' Denkt ze bij haarzelf. Na een paar uur gaat haar gsm af. Ze neemt op:'Louis?' 'Dag liefste. Sorry dat ik niet kon opnemen, ik was druk bezig.' Zegt Louis verontschuldigend. 'Zoals altijd.' antwoord ik. 'Luna, echt waar sorry. We kunnen morgen misschien eens afspreken zodat we elkaar kunnen zien?' 'Goed.' Stem ik toe,'hoelaat?' 'Om 18.00 aan ons plekje in het park. 'Tot dan.' Zeg ik droog. 'Luna, er is iets, niet?' 'Neen.' Ik leg af. Ik voel me toch een beetje schuldig:'was ik niet te hard geweest?' Denk ik bij mezelf. De volgende dag maak ik me klaar voor het afspraakje en kom stipt op tijd aan. Louis is er nog niet. 'Hij komt wel.' Hoop ik. Na een uurtje is hij er nog steeds niet. Net op het punt dat ik wil weggaan hoor ik een stem:'Luna! Wacht!' Ik kijk om en zie louis haastig naar me toe lopen met bloemen in zijn handen. 'Sorry dat ik zo laat ben.' Zegt hij schuldig terwijl hij het boeket bloemen in mijn handen duwt. 'Voor jou.' zegt hij alsof hij het wil goedmaken. 'Denk je dat alles hiermee opgelost is? Met een boeket?' Zeg ik boos,' terwijl ik de bloemen op de grond laat vallen,'je hebt nooit tijd voor mij en je komt een uur te laat op onze afspraak.' Louis kijkt droevig. 'Sorry..' Ik onderbreek hem:'sorry is niet genoeg.' Ik draai me om en loop weg. 'Is het uit bedoel je..?' Vraagt louis. 'Jha' antwoord ik, ik stap verder. 'Luna!' Roept Louis me achterna. De tranen staan in zijn ogen. Hij begint te zingen:
'Some day, You're gonna see the things that i see. You're gonna want the air that i breath. You're gonna wish you never left me.'
'Luna, kunnen we het niet opnieuw proberen?' Zegt hij bijna huilend. Ik kan me niet meer bedwingen en spring hevig rond zijn nek. Hij neemt mijn hoofd in zijn handen. 'Betekend dat een jha?' 'In elke taal antwoord ik.' Onze lippen raken elkaar.