Ben Ceren. 17 yaşındayım .annem ve babam ben çok küçükken sorumluluklarından kaçtıkları için birçok kez yetimhaneye düştüm. Birçok kez aile değiştirdim,ev değiştirdim. Kimse bana gerçekten sevgi vermedi . Gittiğim evlerde ya çocuk bakıyor, ya temizlik yapıyor, yada tacize uğruyordum ve hep kaçtığım için geri dönüyordum. Bu süre zaafinda annem ve babam asla beni görmeye gelmedi . Ve bende kendime bir söz verdim, büyüyebilirsem güzel bir hayat kurup annem ve babama bunu göstermek. Şuan çok saçma geliyor. Nede olsa 8 yaşlarındayken verdiğim sözün ne mantığı varki?
Okul hayatım gayet güzel başlamıştı ama sonra felakete dönmüştü çünkü tamamen çökmüştüm 16 yaşında lise 10 dayim ve sanırsınız ölüyüm. Okulda ruh gibi geziyorum ortalarda görünmüyorum degişik biri gibi olmak istiyordum çunku böylece kimseye kendimi tanıtmak zorunda olmazdım. 17.Yaş gunumde birden yurt odamın kapısı çaldı bir kadın ve bir erkek .yaslanmislardi ama kadın hala güzeldi. Kadın öne atıldı ve bana sarildiginda tepki vermedim bu ilk defa oluyordu.evet şaka değil ilk defa oluyordu . Yandaki adamın gözünden bir damla yaş aktıginda kaşlarımı cattim kadını uzaklaştırdım ve gayet haklı bir soru sordum
"kim olduğunuzu öğrenebilir miyim?"
Tabi sorduktan sonra kadının gözleri daha çok doldu
" Gerçekten buyumussun kızım "
"kızım?"
"hatırlamaman üzdü yavrum"
"kim olduğunuzu anlayamadım. Hemen gitmezseniz müdüre hanımı çağıracağım"
"tamam fatih söyle iste "
"kızım biz seni almaya geldik"
Şaka olsun diye dualar ederken başımın döndügunu hissettim. İlk defa olmuyordu ama ginede panik olmama yetmişti hemen içeri geçtim yatağıma oturdum ve kadın yanıma gelip
"Sen istemesende biz senin aileniz ve seni almaya geldik şuan hasta numarası yaparak burda kalamazsın oyüzden pılını pırtını toparla hemen babanın yanına geç. Müdüre hanıma gelecek olursak o artık karışamaz ve onu artık göremezsin"
"beni bırakmıstınız. Neden geldiniz anlamıyorum. Unuttum sizi, sizi unutali çok oldu şuan gelmenizin hiçbir manası yok burda kalmak istiyorum ve yanınızda dahi gezmek bulunmak istemiyorum."
"eğer o lanet yataktan kalkmazsan abin gelip seni alacak. Sana sadece 10 dakka veriyorum baban ben ve abin kapıda bekliyoruz. Kızım."
Bu bı şaka olmalıydı kabus görüyorum sandım kendimi cimcikledim ama maalesef gerçektiHemde çok gerçekti
Bir süre yatakta oturdum sonra kalktım askılarla beraber bütün kıyafetlerimi bavulun içine koydum kitaplarimi defterlerimi oyuncaklarını herşeyimi aldım ama birşeyler eksik gibiydi. Birşey. Unutmuştum ama ne bilmiyordum. Ben bunu düşünurken odamın kapısı sertçe açıldı ve bı adam beni sıkıca tutup çekmeye basladı
" napıyosun aklın basındamı rahat bırak beni imda-"
Bağıramadım ağzımda bı el vardı kocamandı ve donakalmistim
" İstersen bağır bu senin tercihin olur fıstık ama bence bağırma. Çünkü emin ol o güzel yüzünü morartmayi hiç istemem. Yüzün yerine başka yerlerini morartmam daha hoş olur."
Lanet gözleriyle bana göz kırptı. Korkunçtu. Korkmuştum. Ve tam şuan kirlendiğim andı .Elini ağzımdan çekti gözlerimin içine baktı .derin derin rahatsız edici bir bakışı vardı beni süzdü sonrada beklemediğim bir anda saçlarimi okşamaya başladı hala donakalmış bir şekilde bekliyordum. En sonunda saçlarıma oynamayı kesti ve koluma girerek valizimide eline alarak odadan çıktık. Başım dönüyor midem bulanıyordu .
Dışarı çıktığımızda ben beni tutan adamın ellerinde çok küçük kalıyordum
Biraz yürüdükten sonra onları gördüm gelen kadını ve adamı. Arabanın ön koltuğunda kadın, şoför koltuğunda ise adam oturuyordu .onlara anne baba demem için ölmem gerekirdi
Kolumu tutan adam(sanırım abimdi)
Kolumu bıraktı ve arka kapıyı açtı binmedim çünkü binmek istemiyordum öylece gidemezdim ben bunları düşünürken abim diye düşündüğüm adam beni tuttu ve sertçe arabanın içine attı . Ardından oda yanıma oturdu.Hemen kendimi düzelttim. Arabaya attığında gömleğimin kolu düşmüştü askılarım gözüküyordu. ben tam düzeltirken abim sandığım adam üstüme gelmeye başladı
Bu şuan yaşanmasın. Şuan olmasın. Herşey üst üste gelmesin nolur Allah'ım
Ben ondan uzaklaştıkça bana yaklaştı ve beni kapıyla arasına aldı gömleğimin üst düğmesini açmaya çalıştı ve bende reflexle adama tokat attım
Oda aynı şekilde ama daha sert ve hiddetli şekilde bana vurduğunda başımın ağrısı katlandı ve başımı tutmak zorunda kaldım
Sonra adam bana tekrar yaklaştı itmeye çalışsamda kocamandı ve asla kurtulacak gibi değildim
Ben bunları yaşarken önde oturan kadın gazete/ dergi okuyor adam ise araba suruyordu
Ama neden karışmıyorlardı?
Yanımdaki adam dahada yaklaştı. Gömleğimin düğmesini açarken kulağıma fısıldadı
"adım Alp "
Çok rahatsızdım acayip Rahatsizdim Alp denen adamdan asla uzaklasamiyordum ve kendimi kurtaramiyordum . Sesim çıkmıyor tepki veremiyordumBana nolmus böyle eskiden kendini savunan kız şuan ne hallerde
Biri beni kurtarsın diye küçük bi ses çıkardım sonra Alp beni ellemeye baslayinca sesim yükseldi . Sesim yükselince arabayı süren fatih camları kapattı bagirmamla bikaç kişi arabaya bakmıştı ama kimse beni dusunemezdi su ülkede .
Alp dahada yaklaştığında kendimi tutamadım. ağlamaya ve tepinmeye başladım. Çünkü en son 9 yaşındayken evlat edinildigim evde üvey babam ve onun Arkadaslari tarafından sessizce bağlanarak siddetede magruz kalarak taciz edilmistim. Kimse inanmamıstı bende bidaha anlatmamistim
"Alp abi bırak yalvarırım!"
"Seni kimse sevmediği için sevilmeyi bilmiyorsun . Ben şuan seni seviyorum . Hem bana abi demene gerek yok öz kardeş değiliz biz aramızda bisiyler olabilir korkma."
"Abi nolursun rahat bırak beni yalvarırım ya nolursun Alp abi lütfen bırak beni"
Belinden kemerini çıkarttı korkuyla dizlerimi kendime çektim ve Alp abi bunu gördüğünde ellerimi önümde birlestirerek kemerle çok sert ve sıkı bir şekilde bağladı
"Alp abi yalvarırım yapma abi nolursun! Rahat bırak beni abi !
İmdaaaaaaaaaaaaattttt yardım ediiiiiiii-"
Tekrar elleriyle ağzımı tuttu ama busefer okadat hızlı tuttuki dudağından kan aktığını hissettim .elimden birsey gelmiyor ayrıca çevremdede insan azalmaya başlıyorduŞuan biri beni kurtarsın diye milyonlar verebilirdim ama maalesef kimse beni kurtaramazdı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şemsiye altında
ChickLitHayatı yetimhanede geçen Cerenin ailesi borçlarla boğuşurken tekrar eve alırlar ancak hikaye pek iyi gitmez