Kim Seungmin'in ağzından.
Artık gerçekten patlama raddesine gelecek derecede ağrıyan başımı ovuşturarak sandalyemde geriye yaslandım.
Bu çocukta da ne çene varsa, susmuyor arkadaş!
Vallahi billahi benim de bir sınırım var artık!
Babasının aksine fazla suratsız bir bebek.
Chan hyung'u tanırdım, pek konuşmuşluğumuz olmasa bile iyi birisi olduğunu sadece hal ve hareketlerini gözleyerek bile anlayabilirdiniz.
İstisnasız her zaman gülen yüzü, kibarlığından asla ödün vermeyişi..
Kesinlikle hayran olunası bir adamdı.
Ve yakışıklıydı da.
Evet, bu önemli bir detay.
Ama maalesef ki, Seojun adlı velet hiç babasına çekmemişti!
Ne güler yüz vardı, ne kibarlık vardı.
Daha konuşamıyordu bile!
Böyle iş mi olurdu?
O sırada alt kattan gelen ağlama sesleriyle neredeyse kafamı test kitaplarına vuracaktım.
Yeter ama ya!
ozgur suriye ordusu
seungmin
çok sevgili arkadaşlarım
lütfen akıl sağlığımı kaçırmamam için dua edin
yoksa ben oturup ağlayacağım
paronayaklaştım artık
her yerde ağlayan bir bebek görüyorum
sesi kulaklarımda çınlıyor
minho
bu temiz delirmiş
uzaklaş benden katil
jisung
WLDKWKFKWKRKEKFKWKDKWJDBWJFJWJFJWJFJWJRJWJF
seungmin
NEYE GÜLÜYORSUN OROSPU EVLADI
ANANIN AMINA GERİ SOKARIM SENİ
MUHALLEBİ ÇOCUĞU
changbin
son dediğin ağır oldu yalnız kanka
seungmin
ğ kanka
anladın mı
ğ
minho
ğ
seungmin
TANRIM YOK ET YA
<><><><><><><>
selamlar, uzun zamandır bölüm gelmediğini biliyorum fakat bu gerçekten sondu. artık çok ara vermeden bölümleri atmaya çalışacağım, sınırların dolması takdiriyle. lütfen bu fic için gösterdiğiniz hassasiyeti diğer fic için de gösterin.
sınır: 60 oy, 100 yorum.
iyi okumalar dilerim!
