Siyahlıktan dünyaya geçişte çok beklemeden geçtim . Hyunjini daha fazla öyle görmeye dayanamazdım .
Geçidi geçtikten sonra sanki hafifledim ve bitti ....
Hiçbir şey yok...
Sadece siyah...
Üçüncü kişi bakış açısı .
Kim yn . O öldu . Kendiyle birlikte genç adam da bayıldı . Ama çok geçmeden uyandı . Çünki sadece üzüntüden bayılmıştı .
Uyadı . Evet . Yine ağlamaya kendini mahv etmeye başladı . Ta ki....
Genç kızın kollarına bağlı cihaz ötmeye başladı . Hemşireler şok icerisinde hastanın geri döndüğünü sadece kanının temizlendikten sonra uyanacağınî söyledi .
Hyunjin ve yedi genç bu defa sevincten ağlıyordu .
***
"Uyandı ! Uyandı ! Noona uyandı"
Jisungun mutlu sesi kulaklarına dolarken hyunjin hemen genç kıza sarıldı. Saçlarınî okşamaya , eskisi gibi o kokusunu içine çekmeye başladı .
Genç kız yine tepkisiz kaldı . Ama hyunjinin , sevdiği adamın ağladığını , hıçkırıklarınî duyunca dayanamadı .
Güçsüz ve çiziklerle dolu kollarını kaldırdı ve hyunjinin etrafına sardı . Bu haraketinden sonra hyunjin daha fazla ağlamaya başladı.
"A...ağlama"
Yorqun bedeni sadece bunu söylemeye izin verdi . Hyunjin genç kızın saçlarındaki ellerini çekti ve yüzünü avućladı.
"Çok korktum . Beni bırakıp gitti-"
Kız parmagını hyunjinin dudaklarına dokundurdu . Susması için . Sonra kendi konuşmaya başladı.
"Bırakmadım . Bırakmıyıcam "
"Affetinmi yani beni ?"
"Evet"
Genç kız kelimesini bitirir bitirmez hyunjin onu yeniden sarıp sarmaladî. Bir kaç dakika sonra yeniden hıçkırık sesleri gelmeye başladı .
Finala dogru bi adim daha uhuhu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Pişmanlık~ ~ Hwang Hyunjin ~
Ficción GeneralSon pişmanlık fayda vermez.... Asla zamanı geri alamazsın . O bir daha geri dönmeyecek . ~unut onu~ ~ölsem bile hayır~