1.55cm(femdom)

8

Hastaneye vardığımızda resepsiyoniste doğru koştum.

"MUHAMMED ALPARSLAN!HEMEN ODASINI SOYLEYIN LUTFEN"

stressden sesimin tonunu koruyamamistim.
"Nesi oluyorsunuz?"

"Kızıyım"

"Tamam,139cu oda"

Hemen efe ile asansöre binip 139cu odanın olduğu 4cu kata çıktık.odaya doğru koştum ve kapıyı açarak içeri daldım. Hemşire babamın yanında serumunu takiyordu. Hemen yanına gittim ve yatağın yanında dizlerimin üzerine çöküp elinden tuttum. Gözlerimden feci şekilde yaşlar geliyordu.
"Baba... uyan baba burdayım... özür dilerim...uzun süre yanında değildim ama baba lütfen...uyan"

Başımı aşağı eğdim.

"Özür dilerim baba... tek suçlu benim... belki... Ben olmasaydım şu an sapasağlam olacaktın... kendimden nefret ediyorum"

Hemşire bir anda bağırdı.
"KALP-KALP ATISI HIZLANIYOR"

hemen başımı istatistiklerin yazdığı ekrana çevirdim... gerçekten kalp atışı normallesiyordu

"B-baba lütfen tepki ver"

Efe yanıma geldi
"A-alev... koma da seni duyamaz"

Siktir.. bu gerçek beni daha da çaresiz bırakıyordu. Gözlerimi sildim ve ayağa kalktım.

"Sen su barda çalışıyordun ya,beni de ora ise al,çalışacağım.. bir süre"

Kafasini salladı. Bir kaç dakika da orda durduktan sonra otobüse binerek o adrese gittik. Sılayı içeride görünce içeri girdim.

"Kanka beni acil işe al"

"Alev ben müdür değilim istediğimi anlamiyorum,bekle müdür ile konuşup geleyim"

Kafamı salladım ve masaya oturup beklemeye başladım. Efe de yanıma oturmuştu.

"Kendimden nefret ediyorum"

"Ö-öyle söyleme sen bir şey yapmadın"

"Hayır!ben lanet olası yere gitmeseydim şu an babam iyiydi"

"O-onunla alakalı değil... sen gittikten sonra ben size... g-gitmistim... y-yani ailenle konuşmak için... a-annen... b-başka erkekleydi.."

Gözlerim bir anda açıldı.
"Sikik karı,onun hayatını cehenneme çevireceğim o bi dursun"

"A-alev.. sakinleş, baban iyi olacak"

Ona baktım.
"Sen olmasan şu an... çoktan intihar etmiştim efe"

Başını aşağı eğdi.
"B-ben çalışmaya gidiyorum"

"Tamam"

Sılanın yukarı katdan gelmesi ile ayağa kalktım ve ona doğru yürüdüm.
"Müdüre zorla kabul ettirdim,bir daha olursa işten atacak beni"

Kafamı salladım ve verdiği önlüğü giyerek tezgah arkasına barmenlerin olduğu yere geçtim. Hava karaliyordu ve bar da insanlar da artıyordu.

Bazıları önümüzde oturuyordu bazıları ise masaya sipariş ediyordu. Eskiden bu tür işlerde çalıştığım için içkileri yapmakta iyiydim.

Saat 12 sularında barda tanıdık birini gördüğümü sandim.Neyse... yanilmisimdir.

Efe  içkileri teslim ettikten sonra tezgahın arkasına geldi ve başını bana yasladi.

"Hmm.. yoruldun mu?"

"E-evet..."
Çenesinden kaldırarak bana bakmasını sağladım yavaşça dudağımı dokundurdum. Yanakları kizariyordu
"İstersen dinlen ben teslim yaparım sorun değil"

"H-hayir... Ben..  ben yaparım"

Kafamı salladım ve gelen yeni siparişle önüme döndüm. Efenin benim sorunlarım için yorgun olsa bile çalışması beni garip hissetdiriyordu... Ona cidden aşık mıyım?

Arada böyle düşünüyorum,onu kullanıyor muyum yoksa aşık mıyım? Kullanmam biraz saçma olurdu çünkü bunu o da istiyordu.. ama aşktan farklıydı. Belkide öyledir... Hayatımda hiç aşık olmadığım için bilmiyorum.

İç çektim ve siparişi hazırlamaya devam ettim.

Mesaimiz saat 6 dan gece 2ye kadardı,saat iki olmasına az kalmıştı. Diğer garsonlar siparişleri götürüyordu ama.. Efe ortalıkta yoktu. Yanda ki barmene söyleyip tezgahın arkasında çıktım ve dop dolu olan mekanda efeyi aramaya başladım.

Her yere baktım...ama o yoktu, has siktir nereye gitit bu çocuk şimdi.

Sılaya gidip söylediğimde kameralara bakmayı teklif etti.
Mekanın en arka da olan özel siparişle girilen kabinler yerinin en sonunda ve arka kapıya en yakın olan kamerasına baktığımızda efeyi en son oraya sipariş götürürken gördük. Sonra ise baygin gibi gözükerek yanında ki yüzümü göremediğimiz adam tarafından sürüklenerek arka kapıdan çıkarıldığını gördük.

"ANANISIKEYIM!"

Sıla telaşlı gibi gözükmeye bana bakarak söyledi.
"Çok uzaklaşmış olamaz polis ile buluruz!"

"NASIL BULACAGIZ ADAMIN YUZU GOZUKMUYOR!"

Bunu söyledikten sonra telefonum çaldı. Cebimden telefonumu götürdüm. Anonim numara tarafından gelen bir aramaydi. Açtım ve söyledim.

"Alo?.kimsiniz?"

"Ayıp alev,tanımadın mı?"

"LAN EREN İTİ! NEDEN RAHATSIZ EDIYORSUN ZATEN ISLERIM VAR"

"O kendi canından daha çok sevdiğin efe'ni mi arıyorsun?"

"Sen nerden biliyorsun bunu?"

"Belkide şu an bodrumumda senin gelip kurtarman için ağladığı içindir"

"lan şerefsiz!şöyle adresi gelip senin sülaleni sikeceğim"

"Sadece bana yapsan yeter aslında... ama neyse sana konum atacak değilim,x otoparkına gel ordan alırım seni"

"Sana neden güvenecekmisim?"

" 'a-alev' "

Onun telefonundan gelen efenin sesi ile sinirlerim cidden bozulmuştu.

"Bekle geliyorum!"

Hemen bardan cikarak taksiye bindim ve o otopark tarafa doğru sürmelerini söyledim. Pek uzak değildi.. ama polisi arayamadım o it  efeye bir şey yapa bilirdi.

Otoparkın önünde indiğimde onu orda duvara yaslanarak beklediğini gördüm. Eren benim eski sevgilimdi. Her zaman bana takıntılıydı... Onunla bir iki şey yaşadığım için her zaman bunu insanlara söylemekle tehdit ederdi.

Ona doğru sjnirle yürüdüm.
"Yetmedi mi bu artık yaptıkların?! Çocuğu kaçırmak ne!"

"Canım istedi"

"Hay senin canına da!"
Elimi kaldırıp Ona vuracakken elimi tutdu.

"Efenin yaşamasını istiyorsansa beni takip et"

Yürüyerek ara sokaklardan birine girdi bende onu takip ediyordum...