I'm kath, Third year college student. I took an tourism since that’s my passion when i'm just younger and until now still that’s my passion.
No boyfriend since birth ako kasi pinangako ko sa sarili ko na hindi mo na ako papasok sa isang relasyon pag hindi ko nakamit ang pangarap ko. But everything was changed when Daryl came to my life.
Daryl is my block mate and truthfully he have an strong charisma. Gwapo si Daryl at may paki sa kaniyang pag-aaral. One day, he confess his feeling about me nagulat ako dahil hindi ako makapaniwalang gusto niya ako.
Pinaliwanag ko sa kaniya lahat kung bakit hindi ako pumapasok sa isang relasyon. He understand naman daw at maghihintay siya kung kailan payag na ako. Hindi ko pinansin ang sinabi kasi akala ko ay nagbibiro lang siya pero hindi pala, tinutoo niya ang kaniyang sinabi.
Araw-araw niya akong binibigyan ng bulaklak at siya ang palaging nag libre sa akin. Walang araw na hindi niya pinaramdam sa akin na hindi ako espesyal. He treated me like his girlfriend, kita ko sa mga mukha niya ang determinasyon para masagot ko lang siya.
Dumating ang araw na sinagot ko siya. Sobrang saya niya, nakikita ko ang kislap sa mga mata niya habang nag papasalamat sa akin.
“Pangako, aalagan kita. Mamahalin. Hindi kita sasaktan.”
Pinanghawakan ko ang kaniyang sinabi. Hindi niya ako binigyan ng rason para mag isip ako ng masama pag hindi ko siya nakikita. We are so busy in the next day dahil papalapit na ang examination namin at need naming dalawang mag aral.
Kahit busy ay palagi parin siyang nag lalaan ng oras para sa akin. Sobrang suwerte ko na sa kaniya. Ganito pala ang pakiramdam na may nagmamahal sayo. Hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka siya na talaga ang para sa akin. This is the best day ever!
Araw ang lumipas at sumapit na ang examination namin kaya ilang araw ko ding hindi nakikita si Daryl. Nagtaka ako ng tumunog ang bell hudyat na sisimulan na ang exam ngunit walang Daryl ang dumating.
What happen? Hindi ako mapakali sa kinaupuan ko dahil baka ay may nangyaring masama sa kaniya. Palagi akong tumingin sa pintoan baka ay late lang siya.
“Sorry, sir, I’m late.” Mabilis pa sa segundo akong tumingin sa lalaking nakatayo sa pintoan. Magulo ang buhok nito at gusot ang kaniyang polo na soot.
Pinapasok na siya ng guro namin pero hindi man lang niya ako tinaponan ng tingin. What happened love?
Hanggang sa matapos ang exam namin ay wala siyang imik. Nilapitan ko na siya at kinalabit.
“Problema mo? Bakit hindi mo ako pinapansin?” May sakit sa tono kung tanong. Kita ko ang gulat sa kaniyang mga mukha habang kaharap ako.
“K–kath. I–ikaw pala. Sorry, sobrang busy ko this past few days. Tara kain na tayo libre ko.”
Nawala ang mga agam-agam ko dahil inaya niya ulit akkong makipag date pagkatapos naming kumain. Umabot kami ng apat na buwan. Healthy relationship. I’m the happiest.
The day his birthday came. I have an efforts and preparation to surprise him. I greeted him, sending a birthday message but turn out I never received response. I thought he was busy so I wait an 8. Pero wala paring reply. I message him again that I’m on my way to his condo. Nagkandahirap akong dalhin ang cake, balloons and tarpaulin papunta sa kanila.
Pag bukas ng pinto, na shock ang kaibigan niya dahil sabi nito ay hindi daw ako. Wala akong masabi dahil in the first place hindi niya ako inimbita, I thought hindi siya mag c-celebrate ng birthday niya. Pinapasok ako ng kaibigan niya and I saw him in their living room with his friends. They’re all wasted, and I saw that his being sweet to the girl beside him. Inakbayan niya ito ay hinalikan ito sa ulo. I look at his best friend beside me nakatingin din pala siya sa akin. His face full of worries and seems like his nervous.
“May comeback-an atang magaganap.”
“Ano tol, babalikan mo ba si Ana?”
“Nagkahiwalay lang kami dahil need niyang mangibang bansa pero hindi naman kami nag break.” Sabi niya. I don’t know what to react on what he say. Nakinig lang ako sa usapan nila habang sinasaktan ang sarili. Pinaglalaruan lang ba ako ng lalaking ito?
Mabilis akong lumapit sa kanila at nilapag ang mga bitbit ko sa lamesa. They all looking at me with their shocked faces.
“Happy birthday.” Bago pa siya makasalita ay umalis na ako sa condo niya. Mabilis nag sidaluyan ang mga luha ko habang palabas ako ng condominium. Ang sakit.
Tumakbo ako palabas at hindi ininda ang ulan na. Gusto ko lang makaalis sa lugar na ito. Ang sakit. Hindi ito ang gusto ko!
Ang kaninang takbo ko naging lakad na lang. Huminto ako at tumingin sa langit na umiiyak din kagaya ko. Is he comforting me?
Mabilis akong napalingon sa kaliwa ng may malakas na bomosina nito. Isang malaking track ang papalapit sa akin. Hindi ko magawang humakbang, para akong naestatwa at naghihintay na bumagay ang track sa akin. Naramdaman ko na lang ang pag gulong-gulong ko sa kalsada.
Mukha ni Daryl ang nakita ko habang unti-unti akong pumukit.
-Photo not mine.
@emy
