memories | hyunin

1.

okul çıkışı, bardaktan boşanırcasına yağan yağmurla duvarın köşesinde yağmurun dinmesini bekleyiyordu jeongin. ona uzatılan renkli şemsiye ile hayatındaki en büyük değişime ilk adımını atmıştı.

henüz lisenin ilk yılındaydılar, birinci sınıfın bitimi ve ikinci sınıfın başlangıcı arasında bir vakit, tatlı tanışma hikayeleri ve arkadaşlıkları zamanla aşka dönüştüğünde beraberinde bir çok stresi ve üzüntüyü de getirdi.

beraber öğrendiler aslında bir çok şeyi, aşk nedir mesela? karşılıklı sevgi midir?

beraber geçirdikleri 1 yıl'ın sonunda hyunjin'in amerikaya taşınması üzerine ayrılmak zorunda kaldılar. basit bir ayrılık değildi tabii bu. sevgi ve saygıyla biten bir ayrılıkta değildi.

beraber geçirdikleri koca 1 sene...

hyunjin'in gitmesi gerektiğini öğrendiğinde pek olgunca karşılamamıştı bu fikri jeongin. ne kadar bir olgunluk beklenebilirdi ki zaten? gençliklerinin ilk baharında, belki de ilk sevgilileriydi birbirlerinin, arzuları vardı, yalnızca kalple sevmek zor gelirdi. liseye geçseler bile hala çocuklardı sonuçta. öpüşüp koklaşmadan nasıl yaşarlardı ki?

"eğer gidersen, her şey biter!" demişti jeongin göz yaşları kahve gözlerinden bir bir dökülürken. "gitmek zorundayım." lafını işittiğinde ise gerçekten her şeyin bittiği o noktaya gelmişlerdi işte.

aslında ikisinin de bitmesini istemediği bir ilişkiydi fakat başka şansları da yok gibiydi. ayrı kalmak zor geldiğinden ayrılmak bir hayli komikti.

birbirlerinden uzak 1 yıl geçirdiler sonra, ikiside birbirini bir daha ne aradı ne de sordu. birbirlerinden pek farkları yoktu, her gece diğerinin fotoğrafına bakarak uyumak, ağlamaktan şişmiş gözlerle uyanmak... belki 2, belki 3 ay böyle geçti. sonra alıştılar birbirlerinin yokluklarına. tekrar başladılar hayatlarına, dışarı çıkıp sohbet ettiler arkadaşlarıyla, bir iki kaçamak yaptılar hatta. uzun ilişkileri olmadı ama kısa süreli insanlarla görüştüler ikiside. birini unutmak kolay değildi elbet, unutmak için yeni insanlara ihtiyaçları vardı.

o 1 yıl boyunca değişti bir çok şey,
sonra hyunjin ansızın geri döndü.
ikiside artık son sınıftı, liseye yeni başlamış çocuklar değillerdi artık. binalar, sokaklar, hava bile değişmişti. jeongin de değişmişti.