Verdentia Empire: Endless Rebirth

Chapter 33: To kill or not?

Chapter 33: To kill or not

"H-how?" hindi makapaniwalang saad ni Rai ng makita ako.

Blanko akong napatingin sa kanya. Little did they not know... no one.. can make me die.

"Interesting.." magiliw na saad ni Reta. Ngunit biglang nag-iba ng mukha nito at nanlilinsik ang matang tumingin sa amin. "I'll make sure to savour both of your bloods!" mariin niyang sigaw.

I grin, nakita ko naman kung paano nagsalubong ang kilay niya at balak na sanang umatake ng pigilan ito ni Rai.

"They're dangerous." malamig niyang saad kay Reta at tumitig sa akin. Hindi ko alam ang tumatakbo sa isip niya. He's so calm.

"I don't care! Attack!" giit ni Reta. Sabay kaming na-alerto ni Kazuki ng umatake ang mga nilalang niya.

I was about to speak when I feel something... wag niyang sabihin na gagawin niya 'yon ulit? At hindi niya ako nagkakamali. Rai suddenly stand in front of me. Muli itong ngumisi at akmang hahawakan ako ng kusang kumurba ang labi ko at tumitig sa kanya.

Begone.

Kita ko ang pag-laki ng mata niya kasabay ng pagtilapon niya. Bumangga ito sa isang gusali ngunit agad akong nangamba ng makitang may lumabas na isang pamilya tungo dito. They were running.. running for their lives. Akmang hahawakan na sila ni Rai ng bigla akong nag-salita at tumitig sa kanya.

Don't move.

Biglang naging bato si Rai. Hindi ko alam ang kung ano ang mukhang pinapakita niya dahil malayo ito sa akin. Gayunpaman, iniba ko ang tingin ko at tumingin sa pamilyang hindi magalaw sa kinatatayuan nila dahil sa takot.

"Go! Run!" malakas na sigaw ko sa kanila. Paulit-ulit naman silang napatango sa akin at tumakbo.

"Haruka! At your back!" bigla kong narinig ang boses ni Kazuki. Pag-lingon ko kaharap ko na ang nilalang na gawa ni Reta at akmang itutusok na ang kanilang mga karayom ng..

"Freeze." agad kong sambit.

Bigla itong nabalutan ng yelo. Bigla naman akong napatalon ng maramdaman si Rai. He used his feet to corner me and was about to touch me with his dangerous hands. Biglang nag-iba ang ekspresiyon niya. He doesn't  looks calm now. He looks so pissed.

"Who are you?!"

Hindi ako sumagot. Halos magkasalubong na ang kilay niya sa labis na galit. Puro iwas ang ginawa ko sa kanya. He was scratching me.. in my face. Kung sa mata ito ng ilan para kaming batang nag-aaway. Ang isa na pilit hahawakan ako gamit ang kamay niya habang ang isa ay pilit itong iniiwasan.

"Why can't you die?!" ulit na sigaw niya.

Ngumisi ako sa kanya. Bigla naman itong napatigil at napahinga ng malalim. We're an inch apart. Isang galaw niya.. maari muli akong mamatay.

"You.. why can't you die?" nakangisi kong tanong sa kanya.

Kumunot ang noo niya. "Just.. who are you? What kind of power do you have?"

Blanko akong napatingin sa kanya. Kita ko ang kamay niyang dahan-dahan na umaangat sa likod ko. Kita ko ang unti-unting pag-ngisi niya ngunit.

Freeze.

Nabalutan ng yelo ang buo niyang kamay hanggang sa kumalat ito patungo sa buo niyang katawan. His whole body froze. Nakanganga pa nga ito at nanlalaki ang matang nakatingin sa akin.