Sadi Zeynep'i kucağına alıp öptü doya doya
"Baba neden bu kadar uzun sürdü görevin?"diye sordu Zeynep meraklı mavi gözleriyle Sadi daha cevap vermeden devam etti "aaaa benim gözlerim aynı seninkilere benziyo mavi"dedi Sadi'nin sakkallarında ellerini gezdirirken
"Evet maviş"diye cevap verdi Sadi
"Evde hasret giderirsiniz şimdi Prensesin yaptığı kurabiyeleri alıp yarın'a hazırlanmamız gerek"dedi Sadi gülümseyerek Songül'e baktı daha sonra tekrar kızına döndü "hadi kurabiyeleri paketleyip gel"dedi
Zeynep babasının kucağından inip pastaneye doğru koşarken Songül seslendi "Montunu unutma bücür"diye bağırdı.
Sadi ise gülümseyerek bakıyordu koşan kızına "çokk tatlı yaaa yanaklarını sıkasım geliyo bücür"dedi
Songül hafif Gülümsedi "benimde"dedi
Zeynep elinde bir kutu kurabiye ve sırtındaki çantasıyla geri döndü.
Yolda Zeynep'in istediği çikolatayı alıp Songül'ün evine geçtiler Zeynep tabiki babasını rahat bırakmadı ve odasına götürüp etrafı gezdirdi.
"Baba bak buda annemin aldığı ilk oyuncakmış"dedi elindeki çıngıtağı sallarken "çok güzel annen çok güzel şeyler almış,artık bende alırım"dedi sonra kızına sarılıp öptü
"Yemek hazırrr"diye bağıran sesle Sadi ve kucağındaki Zeynep mutfağa girdi.
"Ooooo Annen en sevdiğimiz yemeği yapmış"dedi Sadi gülen Zeynep'e bakarken
"Hadi bakalım gelin soğmasın"dedi Songül tepside parçalara böldüğü pizzaları tabaklara koyarken
Sadi ve Songül karşı karşıya Zeynep'te aralarına oturdu.
"Bunları yiyelim sonra kurabiyeleri yeriz"dedi Songül mutlukla kızına bakarken
Kızının ne kadar mutlu olduğunu hissettmişti,babasının onu nasıl mutlu ettiğinide.
Yemek boyunca sohbet ettiler ,daha sonra oturma odasına geçip kurabiye ve çay eşliğinde sohbete devam ettiler
"Baba biliyo musun Efe beni öptü"dedi Zeynep hayret dolu bir ifadeyle babasına baktı
Sadi'nin çay boğazına durmuştu öksürüyordu Songül Sadi'ye su içirdi daha sonra sırıtarak baktı.
"Naptı naptı?"dedi Sadi inanamamış gibi.
"Evcilik oynuyorduk o babaydı bende anneydim sonra o gelip yanağımı öptü"
Dedi Sadi bir tık rahatlasada yine'de bir erkek çocuğunun Zeynep'i öpmesi onu dehşete düşürmüştü.
"Benim kızımı kimse öpemez"
"Sadiii biraz sakin"dedi Songül trajikomik bir ifadeyle Sadi bu defa yüzünü Songül'e döndü.
"Sende gülme"dedi bunun üzerine Songül yüzünü Sadi'nin omzuna gömüp saklasa bile gülmeye devam etti
Yeni bölümde görüşürüz 👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ne Gemiler Yaktım
Fiksi Penggemar🌼 Songül ve Sadi,Sadi altı sene önce ölmüş,yada gerçekten ölmüş mü acaba? Yıllar sonra karşılaştıklarında nasıl değişicek hayatları okuyun🌼🌞
