Powiedziano mi, że me oczy piękne.
Szaro-niebieski słońca wschód.
Gdy zapada goła noc.
W gwiazdy jest opatulona.
Nawet Słońce Heliosa nie dorówna temu, z czym mnie porównano.
Z idolem.
Ikoną.
To chyba coś znaczy.
Bo słowa nie są nijakie.
Płonący ogień żyje w nas.
Nie przygaśnie, bo tak już działa świat
CZYTASZ
Brudne Wiersze
PoesíaZbiór wierszy opowiadających o ludzkich problemach, mojego autorstwa w jednej książce.
