Sesiz olsana be // Minsung

9.Bölüm

Selam canlarım yine tutmayan bir fic yazıyorum neyse iyi okumalar dilerim...

<3

Minhonun Gözünden

İçeride Jisungu beklerken gözlerimi kapamış uyumaya çalışıyordum fakat içeriden düşme sesi gelene kadar...

"Ahhhhhh" Jisungun içeriden acı inlemesi geldi ve hemen yataktan fırlaadım.

"JİSUNG İYİ MİSİN!? KAPIYI AÇ" Endişelenmiştim.

"Minho düştüm ayak bileğim çok acıyor ağğğ." sesi ağlamaklı çıkıyordu.

"Kapıyı aç Jisung." Sonra Jisungun kalkmaya çalıştığını anladım arada acıdan inliyordu.

Ve sonunda kapıyı açmıştı. Oturuyordu ve ayak bileğine dokunuyordu.0

"Çok acıyor Minho."

"Tamam sakin ol, sakın haraket etme doktor çağrıcam şimdi."

"Tamam bekliyorum burada." Odadan koşarak çıktım ve doktorun yanına gittim önüme çıkan ilk doktora söyledim ve hemen benim ile odaya geldi.

"Jisung doktoru getirdim sakin ol tamam mı?"

"Ben sakin Minho önce sen sakin ol sanki sen düştün." dedi ve küçük bir kahkaha attı.

"Gülme Jisung Gülme." Biz bunları konuşurken doktor Jisungun ayağına bakıyordu. Tam kahkaha atarken doktor araya girdi.

"Ayak bileğinde hafif burkulma olmuş onun dışında bir şey yok. Biraz daha dikkatli ol tamam mı Jisung'cum?" Jisungcum derken ve hafifçe gülümsemişti ben o gülümsemeyi alır... Bir dakika ya ben neden Jisungu kıskanıp ve panikleyip duruyorum burada bir anormallik var.

"Tamam." dedi Jisung, Jisung da hafifçe gülümsemişti..

Ve zaten doktor odadan çıkmıştı.

"Hadi gel yatalım Minho." demişti ama ben ona tripliydim neden tripli olduğum hakkında ufak bir fikrim bile yoktu.

"Hayır sen yat benim uykum yok." dedim ona tripliydim onnun ile yatmayacaktım.

"Az önce çok uykum var diyen sen değil miydin?" 'olsun sana ne Jisung belki şimdi yok' diyesim vardı

"Şimdi yok sen uyu."

"Benimde yok zaten daha kolay uyuyabilmek için yanıma seni çağırmıştım ama.."

"Ama ne?"

"Aması yok öyle" sanırım bana alınmıştı, ama haklıyıdı çok saçma yere trip atıyorum şuanda doktor Jisunga gülümsedi ve Jisungda ona gülümseyerek karşılık verdi diye trip mi atıllır Alah aşkına Minho.

"Anladım tamam." ayyy ne yapıyorum ben ya.

"Minho."

"Efendim." Haydi bakalım hazırlan bakalım ne diyecek.

"Eve gidebilirsin, zaten kedime bu yaşıma kada bakmışım şimdi bakamicam istersen gidebilirsin." ne alaka ne diyor bu Jisung..

"Ne alaka Jisung neden öyle dedin bir anda?" kesin ben çok gittim her zaman ki gibi..

"Ne bileyim uğraşma istersen benimle ben uğraşılmaz bir insanmışım zaten." Ne diyordu şimdi bu.

"Jisung sen şuanda ne saçmalıyorsun?"

"Bilmiyorum Minho tamam mı?" ama bu Jisung beklediğimden de kırılgan çıktı.

"İstersen evine git orada daha rahat edersin burada koltukta uyuma rahat edemezsin ben yarın taburcu olur eve gelirim." bu çocuğa n'oldu hiç bir şey anlamadım.