♡𝟐♡

105 14 28
                                    

Bana en güzel gülümsemesini sunan Aether'a bende sırıtmıştım. Evet kabul ediyorum bu çocuğu öldürmek benim için pek kolay olmayacak günahsız bir insanı öldürmek cidden beni aşıyordu.. Ama yapacağım bir şey yoktu merhamet duygumu hep annemden aldığımı söylerdi Zhongli Sensei gerçekten dışarıdan merhametsiz gibi dursamda babam haklıydı.

"Vay bu kadar genç olacağını düşünmemiştim adın Xiao öylemi?"

"Evet efendim sizinle tanışmak bir onurdur. "

Önünde eğildim.

"Çok kibarsın Xiao. Tek başınamı burada çalışıyordun."

"Evet efendim." bağlı saçlarını arkasına attı ve yüzünü yüzüme yakınlaştırdı.

"Benimle antreman yapabilir misin Xiao gücünü merak ediyorum" dediği şeyle kafamı kaldırıp yüzüne baktım gerçekten ciddiydi.

"Ama efendim size zarar gelmesini istemeyiz gerek yok." tek kaşını kaldırdı

"Hmm demek beni yeneceğine eminsin bak şimdi  daha da heycanlandım. " İdman kılıcını eline aldı ve bana doğru tuttu.

"Tabikide sizi ben yenemem efendim affedi-" ve üstüme gelen kılıç darbesinden hemen sıyrıldım.

"Az konuş çok iş yap Xiao zaten takmadım ki! Hadi dövüş benimle!!" gerçekten defalarca üstüme saldırdı hepsinden kaçınıp idman kılıcım ile Aether'ın üstüne saldırdığım da onu yere sermem pek zor olmamıştı.

"AHH KALÇAM.." bir an dediği şey ile yanına eğildim.

"Efendim yaralanmadınız dimi?" siktir çok kuvvet uygulamamalıydım.

"Sorun değil ya bir an gücüne karşı gelemedim affalladım.. Ama cidden senin gücünle yarışamam Xiao." onun ayağa kalkmasına yardım ettim.

"Ehem Ehem o zaman buranın yöneticisi olarak bende artık seni yanımda istiyorum Xiao eğer yanımdan 1 cm ayrı olursan seni öldürmekten çekinmem. Yeeyy sonunda takılacağım düzgün bir samurayım var."
dediklerine şaşırıyordum babamın dediğine göre ikizlerden Aether şefkatli ama bir o kadarda akıllı Lumine ise zeki ama çok atılgan ve sinirli biriymiş. Sadece onu yere serdiğim için beni yanında çalıştırması.. Aptallıktan başka bişey değil.

"Geç oldu Xiao hadi beraber içeri geçelim. " kafa salladım ve beraber içeri girdik.

"Ee Xiao ailenden bahsetsene biraz bana." tabikide ona ailem hakkında bahsetmeyecektim sahte hikayemi uydurucaktım.

"Ailem öldürüldü." diyip kestirip attım.

"Oh ben.. Üzgünüm Xiao. Hatırlatmak istemezdim. " hm ben bile kendim için üzülmezdim hemen üzüleceğini kim tahmin edebilirdi ki?

"Şey özel değilse neden öldüler."

"Babam bir hırsızdı onu idam ettiler köylüler annemse babamın kahrından öldü."

"Ah ben sizin için çok üzgünüm. Yapabileceğim bir şey varsa söylemen yeterli Xiao." pft gerçekten bu tatlılığı sayesinde onu öldürmekten vazgeçmek isterdim ama intikam intikamdır.

"Sorun yok efendim bu zamana kadar iyi bir şekilde eğitim aldım ve şimdi kendime bakabilecek gücüm var bu bana yetiyor. Sizin iyiliğiniz benim için yeter. "
Gülümsedi bende ona karşılık verdim bir kapının önüne gelince durdu.

"Bundan sonra senin odan burası yanii benim odamın yanıı. " bu çocuk bildiğin öldürmem için kolaylık sağlıyordu ama hemen yapamazdım sonuçta biraz zaman geçmeli ve herkesin güvenini kazandıktan sonra yapmalıyım.

𝚂𝚊𝚖𝚞𝚛𝚊𝚒 𝙻𝚘𝚟𝚎𝚛 / 𝚇𝚒𝚊𝚘𝚝𝚑𝚎𝚛Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin