Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kader,
evet hani şu japon mitolojisinde ruh eşimizle parmağımıza bağlanan görünmeyen,kırmızı iplik.
kader değişebilir miydi? değiştirebilir miydik? bu soruları sorsam da almak istediğim cevap belliydi. değişmesini istemiyordum, kaderimde o olduğu sürece asla değişmemesini diledim.
inci çocuk, benim kaderim o. tüm hayatım ebediyen ona bağlı. nereden tanıyorsun bu inci çocuğu, inci çocuk kim diye soracak olursanız o tamamen benim eserim.
❃ son üç gündür tekrarlanan rutinim bugün de tekrarlandı yine rüyamda parça parça insana ait şeyler görmeye başladım. bugün ise gördüğüm pespembe hafif kalınlıkta pürüzsüz dudaklardı.
hiçbir şeye aldanmayarak kalkar kalmaz tuvalimi aldım ve o dudakları çizmeye başladım. evet pespembe pürüzsüz öpülesi dudaklardı.
çizdikten sonra tuvalimin üstünü beyaz bir örtüyle kapattım. dün yine o insana ait olduğunu düşündüğüm bir rüya görmüştüm gözleri, kahverengilikleri dolup taşan parıldayan gözleri.
bu resimleri onun tüm hatlarını gördükten sonra bir araya getirecektim. üç gündür tekrarlanan ve aynı kişi olduğunu düşündüğüm kişinin rüyama girmesi tesadüf olamazdı.
asıl önemli olan bu parçaları birleştirdikten sonra ne olacağıydı, Tanrı bana ne mesaj vermek istiyordu?
tüm gün düşündüğüm tek şey buydu, parçaları birleştirmek adına sürekli uyuyasım geliyordu gün içinde ne kadar uyursam uyuyayım yalnızca geceleri rüyama giriyordu.
onu görmeyi o kadar çok istiyordum ki her bir zerresi benim içimi yakıp kavuruyordu.
