"Χέι Αντρέι..." Ακουω την φωνή της Νάντια ενώ εγώ κάθομαι στη βιβλιοθήκη και σηκώνω το βλέμμα μου και την κοιτάζω.
"Γεια." Της λέω καθώς συνεχίζω να κάνω τη δουλειά μου.
"Πως είσαι?" Με ρωτάει.
"Προσπαθώ να διαβάσω." Απαντάω κουρασμένος.
"Αντρέι... Δεν είσαι καλά. Σε ξερω καλά. Τι σου συμβαίνει?" Με ρωτάει ενώ κάθεται δίπλα μου.
"Ναι σα τι να συμβαίνει δηλαδή? Δεν είναι ότι ένας μαλάκας απήγαγε, βίασε και τρομοκρατεί την αδελφή μου. Μάλιστα ο ίδιος μαλάκας απείλησε εσένα και τώρα νιώθω ότι έχω και αλλά βάρη πάνω μου." Ειρωνεύομαι ανεβάζοντας λίγο τον τόνο της φωνής μου.
"Αντρέι αρχικά δεν έχεις να ανησυχείς για εμένα. Είμαι μεγάλη κοπέλα και μπορώ να προστατευσω τον εαυτό μου. Επίσης αυριο, θα καλέσουν τον Όστιν στο αστυνομικό τμήμα. Σίγουρα θα τον συλλάβουν άρα όλα τελείωσαν. Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι τόσο." Μου λέει και ναι... Δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι θα συμβούν έτσι τα πράγματα.
Το ότι η Έλσα... Δεν είναι ιδιαίτερα... Ικανή για τα σκεφτεί όλα αυτά και να πει ψέματα δεν αποτελεί στοιχείο για το δικαστήριο και αυτό ουσιαστικά, μαζί με κάποιες μαρτυρίες είναι ότι έχουμε.
"Και... Πρέπει να σταματήσεις να ανησυχείς τόσο για εκείνη. Σου το λέω χρόνια τώρα αλλά δεν με ακους. Δεν σου λέω γιατί έχω κάτι με την Έλσα αλλά επειδή όλο αυτό είναι τοξικό για εσένα." Μου λέει και αφήνω μια ανάσα.
"Απλά δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένος αμα εκείνη ή κάποιος άλλος που αγαπω δεν είναι καλά..." Της λέω και εκείνη μου χαμογελάει.
"Για αυτό σε ερωτευτηκα... Γιατί είσαι υπέροχος άνθρωπος..." Μου λέει και της χαμογελάω και εγώ.
"Και αυτό τον λόγο δεν τα πήγαινες καλά με την Έλσα... Θεωρουσες ότι μου έκανε κακό." Συμπληρώνω και εκείνη γνέφει θετικά.
"Την αγαπώ την αδελφή σου. Είναι... Καλός και ξεχωριστός άνθρωπος. Όμως... Ναι... Για αυτό δεν... Της φερόμουν όμορφα. Θεωρώ ακόμα ότι όλη σου η ζωή γυρίζει γυρω από εκείνη και ότι όλο αυτό κάνει κακό σε εσένα. Είναι όμορφο που την αγαπάς τόσο και που θελεις να είναι καλά. Όμως δεν είσαι κανένας superhero. Είσαι δεκαοχτώ χρονών και δεν μπορείς να ζεις την ζωή σου μόνο για τους άλλους." Μου λέει αυτό που λένε και οι γονείς μου.
"Επίσης... Την... Ζήλευα." Μου λέει και την κοιτάζω έκπληκτος.
"Εσυ? Εκείνη? Γιατί?" Την ρωτάω γιατί... Πραγματικά απορώ.
VOUS LISEZ
The Other Half
Comédie"Soulmates are not always lovers" Διαβάζει ο αδελφός μου την κάρτα που μας έστειλαν οι γονείς μας και εγώ τον κοιτάζω πονηρά. "Ναι αλλά δεν μπορείς να κάνεις σεξάκι με κάποιον που δεν είναι ο lover σου."
