Ren (Book 1 - Completed)

Part 22

Ren's POV

Bukas pa maghahanda sa bahay para sa kaarawan ng aking kapatid pero kinailangan ko ng umuwi ngayun para makatulong kahit papaano. Pasado alas 8 na ng umaga ako nakaalis ng Mandaluyong. Tamang tama ang dating ko sa terminal ng bus dahil paalis na ito kaya naman wala pang alas 12 ay nakarating na ako sa may labasan namin. Isang tricycle na lamang mula doon hanggang sa bahay na nasa pangalawang barangay.

Wala ng tricycle sa paradahan pagdating ko. Mukhang nagsiuwian na ang mga ito sa kani-kanilang bahay para mananghalian. Umupo na lamang ako sa waiting shed at maghintay baka sakaling may bumalik pa o may dumaan galing sa bayan papunta sa amin. Lumipas ang ilang minuto ay wala pa ring tricycle. Nagsimula na rin pumatak ang ulan.

Nag angat ako ng mukha ng may tumigil na motor sa harapan ng waiting shed at tinawag ang aking pangalan. Ang kapit-bahay namin na si Brian at kaibigan ng aking kapatid. Hindi na ako tumanggi pa ng sinabihan ako nitong sumabay na dahil mukhang wala nb tricycle na darating at baka lumakas pa ang ulan.

"Huy dahan dahan baka sumemplang tayo" Tapik ko sa balikat nito ng binilisan nito ang pagpapatakbo dahil lumalakas na ang ulan.

"Relax ka lang kuya kaya ko to. Tsaka lumalakas na ang ulan o" Tatawa tawa naman nitong sagot sa akin. "Kumapit ka na lang ng mahigpit" Malakas ang boses na turan nito.

Nasa parte na kami kung saan wala ng kabahayan sa paligid kundi puro naglalaguhang puno at bukirin sa magkabilaang daan. Hindi sa main road kami dumaan kundi sa short cut. Nasa likuran na ito ng mga kabahayan at malayo rin sa mga ito. Sementado naman ang daan ngunit delikado pa rin baka mahulog kami sa bukid o bumangga sa mga puno.

Bigla akong napakapit dito ng lalo pa nitong binilisan ang pagpapatakbo ng motor. Hindi sinasadya na sa pagkapit ko ay sa mismong harapan nito at napahawak. Naramdaman ko ang bukol nito doon. Dahil sa hiya ay mabilis kong tinanggal ang aking mga kamay. Napansin ko na lamang na bumagal ang takbo ng motor hanggang sa tumigil kami sa isang kubo na nasa gilod ng daan na napapagitnaan ng mga puno.

"Magpatila muna tayo dito kuya. Masiyado ng malakas ang ulan e" Turan nito ng makababa kami at makapasok sa loob ng kubo. Tumango na lamang ako bilang sagot. Hindi ako makapagsalita dahil nakaramdam ako ng hiya sa nangyari. Pero mukhang wala lang naman ito kah Brian.

15 years old pa lamang ito at kasing edad nito ang kapatid kong si Rom. Magkaibigan ang dalawa simula pa noong mga bata sila. Inaanak din ito ni papa sa binyag kaya kinakapatid ko ito.

Matangkad si Brian at mag kapayatan pero ma-muscle ang mga braso at binti. Kapansin pansin rin ang mga hibla ng buhok nito sa kili-kili at pusod pababa. Gwapo rin ito at bagay ang morenong kutis nito. Hindi ko namalayan na nakatitig na pala ako sa kaniya. Nagulat na lamang ako ng tumikhim ito at magsalita.

"Pasensiya ka na kuya kung nagulat ka kanina. Muntik ka pa yatang mahulog" Turan nito na parang nahihiya. Ngumiti ako sa kaniya bago nagsalita.

"Wala yun. Naintindihan ko naman na kaya mo binilisan dahil lumalakas na lalo yung ulan. Nagulat lang ako pero buti na lang napahawak ako sayo" Sagot ko naman dito.

Natawa kami parehas sa sinabi ko. Na realize namin parehas ang sinabi ko na napahawak ako sa kaniya. Napakamot na lamang ito sa ulo sabay sinabing sa junior niya daw ako napahawak. Nahiya man ako ay natawa na rin sa pagiging diretsahan nito.

Bumaba ang tingin ko sa kaniyang harapan ng itaas nito ang laylayan ng suot na damit at ipunas sa kaniyang mukha. Dahil medyo basa na ang suot nitong manipis na short ay hindi maitago ang bukol nito doon. Napansin nito na nakatingin ako doon kaya mabilis nitong binaba ang damit para itago ang bumubukol doon pero nakangiti naman ito ng mapatingin ako sa kaniyang mukha. Naisip ko na mukhang game din yata itong si Brian. Biglang gumana ang kalandian ko sa katawan at nakaisip ng kalokohan.

"Buti na lang bata ka pa kaya wala akong nahawakan kanina" Sinabayan ko ng tawa ang aking sinabi.

"Grabe ka naman kuya. 15 na ako. Hindi na rin bata ang junior ko" Turan nito na natatawa sabay turo sa kaniyang harapan.

"Talaga ba? Ibig sabihin pwede mo ng ipasok yan sa butas? O naipasok mo na?" Malandi kong tanong dito. Tumawa ito. Nagkamot muna ito sa ulo bago sumagot.

"Wala pa nga e" Hanggang jakol pa lang ako" Game na game nitong sagot. "Kinakalyo na nga palad ko sa kakasarili" Dugtong pa nito sabay kunyaring tinataas baba ang kaniyang kamay.

"Ganun talaga. Pero pampalaki daw ng titi ang pagjajakol" Magiliw ko namang turan sa kaniya. Ngumiti ito sa akin. "Subukan mo ipasubo yan sa iba" Dagdag ko pa.

"Hahaha wala ng akong girlfriend e" Sagot nito.

"Eh di sa bakla mo ipasubo para hindi na mangalyo yang palad mo. Masasarapan ka pa" Panglalandi ko sa kaniya.

Sinabi nito na niyayaya nga daw siya ng mga bading sa amin pero hindi niya pinapatulan dahil nahihiya siya na baka malaman ng mga tao sa amin. Madadaldal daw kasi mga bading sa amin. Kinikwento nila sa mga kaibigan nila ang mga lalaking natikman nila kaya inaawrahan din ng iba.

May bading daw silang kaklase na nangungulit. Kinukulit daw siya pati ang kapatid kong si Rom na masubo sila. Muntikan daw niya itong patulan pero naudlot dahil nagsidatingan ang iba nilang kaklase. Hanggang hawak lang daw ang nangyari pero hindi sa mismong ari nito kundi sa labas ng suot nitong slacks.

"Pano kung ako susubo niyan?" Diretsahan kong turan sa kaniya na ikinagulat nito. Umurong ako palapit sa kaniya at hinaplos ang kaniyang hita habang magkasalubong ang aming mga mata.

Hindi ito sumagot sa sinabi ko at nanatiling nakatingin sa akin. Dumako ang aking kamay sa kaniyang harapan at hinaplos ang bumubukol doon. Hindi pa rin ito gumalaw. Ramda ko sa aking kamay na lalong tumitigas ang alaga nito.

Nagulat na lamang ako ng hawakan nito ang aking kamay saka tumayo at hinatak ako sa likuran kung saan may nakatabing na dingding.