Okuyabileceğiniz en iyi aile kitabı.
♠️
"Bir Akarcalı olmak ne demektir biliyor musun?"
"Hayır."
"Bir Akarcalı için en önemli şey kandır. Çünkü bizlere göre kopmayan tek bağ, kan bağıdır. Ve biz bu bağa sonuna kadar sah...
Medya: I can't this feeling anymore-REO speedwagon
Kızlar sizi çok bekletmeden upuzun bir bölüm yazdım. Karşılığında satır arası yorumlarımı istiyorum ben bilmem ajajskslldldlld
Bölümün tadını çıkarın. Keyifli okumalar ❤️
♠️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir insanın hayallerini uyuşturduklarında umut, fısıltılarının en zayıfı olurmuş."
♠️
Lema üniformasını düzeltirken hâlâ yataktan çıkmadan onu izleyen üçüzlerine baktı.
"Yılın ilk gününde okula geç kalacağız."
Reha ve Deha oflayarak kalkarlarken Lema gülümseyerek ikisinin de yanağına birer öpücük kondurmuştu.
İkisi kendi odalarına giderlerken Lema saçlarını iki yandan bağlamış, dudaklarına bol bol gloss yedirmişti. Çantasını alıp odasından çıkarken asansörün dolu olduğunu görmüş ve beklemek yerine hızlı hızlı merdivenlerden inmeye başlamıştı.
Yemek salonuna girdiğinde Reha ve Deha'nın hâlâ gelmediğini gördü. O kadar oyalanırlarsa geç kalırlar tabi diye düşünürken bu kahvaltı onun için özeldi. Yeni yılın ilk kahvaltısıydı. Sırayla bütün abilerinin yanağına bir öpücük kondururken babasının da yanağına sulu bir öpücük bırakmıştı.
"Günaydın canım ailem." Lema coşkuyla konuşurken adeta sekerek ilerledi ve yerine ilerledi.
"Prensesim, keyfin yerinde gibi."dedi Agâh bey gülümseyerek.
Lema hızla başını salladı. "Elbette baba. Yeni yılın ilk günü ve ilk kahvaltımız." Öne eğildi ve sır verir gibi konuştu. "Bugün özel bir gün."
Lema ailesi ile olan her anına mutlaka bir anlam yüklerdi ama artık bunu daha fazla yapacaktı. Onlarla geçirdiği her saniye önemliydi. Dün araştırma merkezinde onun için dedikleri aklına gelirken bir an için dudaklarında ki gülümseme soluyordu ancak buna izin vermedi. Düşünmemeye çalışırken gözleri ailesinde gezdi. Hepsi dalgın görünüyordu.
"Sizin neyiniz var?"dedi gözlerini kısarak onları incelerken.
Pars gülümsedi ama düşünmesi gereken o kadar fazla şey vardı ki bunda zorlandı. Dün olanlar aklından çıkmıyorken hem Lema için neler yapabileceklerini düşünmeli hem de yarın ki konsey için hazırlıklara devam etmeliydiler.
"İyiyiz abim, bir şeyimiz yok." Berge ona göz kırparken ekledi. "Senin abilerinin kötü olma ihtimali var mı?"
Lema kıkırdadı. "Yok!"
Eflah onun tabağına biraz yeşillik eklerlen Akel de tabağa bir pankek ve bir gözleme bırakmıştı. Eflah hazırladığı tabağı onun önüne bıraktığında Lema abisine bir öpücük attı.
