Sessiz ÇIĞLIKLAR [Askıda]

Karşılaşma

✿Bölüm ile ilgili eleştirilerinizi belirtin ve oylamayı unutmayın iyi okumalar! Bölümü okurken Bölüm şarkısında dinlemeyi unutmayın!!! ✿ karakterlerin görüntüsünü değiştirdim onlara tanıyalım bölümünden ulaşabilirsiniz

☯☯☯☯☯☯

♡⁠˖Bölüm şarkısı♡⁠˖=♬♪Ruelle - Empires♪♬

☯☯☯☯☯☯

Hayat; sizin istediğiniz şekilde degil, söz sahibi olan insanların sizin yerinize karar kılmasıyla geçer..

Bu hayattan çokşey istemem çünkü ben ne istediysem herzaman elimde koca bir hiçlikle kalakalıyordum. Zamanla birşey istemekten vazgeçtim,bu sizin deyiminizle bir hediyedir belkide dilek...

Herzaman bardağın boş tarafına bakarım ki en kötüsüne kendimi hazırlayayım. En kötü senaryoları düşünür sonunda o senaryoyu yaşamadığım için sevinir, eğer en kötüsü başıma gelirse hazırlıklı olurdum. Konu geleceğim olunca kötü senaryolardan kurtulur yerini iyilerini bırakmasına izin verirdim. Çünkü korkardım düşündüğüm şeyin gerçekleşme olasılığından..

Ne varki düşünmekten korktuğun senaryolar peşini bırakmaz. Senin en güzel anını bekler ve birden saldırır. Neye uğradığını bilemeden hayata 1-0 geriden başlarsın.

Mağaranın ortasında bulunan mantara oturmuş. Öylece ayağımın dibindeki minik karıncalara bakıyordum. Kafamda hiçbirşey düşünemiyor, göz yaşlarımın yanağımdan toprağa bulaşmasına izin veriyordum. Onları tutacak gücüm bile yoktu çünkü.

Tatumun hareketlendiğini ve Mağaranin bir ucundan diğer ucuna sessizce mırıldandığını işitiyordum. Sanırım bana nasıl yaklaşacağını kafasında evirip çeviriyordu. Tatum böyleydi işte düşünmeden hareket etmez, sonucunu kestiremediği işlere bulaşmazdı.

Bir sonuca ulaşmış olacak ki yanima gelip diz çöktü ve hiçbirşey demeden bana sarıldı. Sarıldı.. Bu da yeterliydi bazen sessizlik gereksiz bir gürültüden daha iyidir...
" Tatum" diye mırıldandım. Sesimdeki çaresizliği sezmiş olacak ki daha sıkı sarıldı bana. Tatum benden küçüktür ama benden daha olgun olmuştur bu zamana kadar. Verdiği kararlar bunun en büyük destekçisidir.

Tatumun o kadar da kolay bir hayatı olduğu söylenemez. Ben onu bildim bileli annesi yoktur. Dostluğumuzun başladığı ilk yıllarda bana bundan asla söz etmezdi bende ona bu konu hakkında uzunca bir süre vermiştim. Sadece bir kez konuştu bu konuyu benimle. Bana annesinin bir grup büyücü tarafından alıkonduğunu ve nedenini bilmediğini söylemişti.

Nefeslerim biraz daha düzenli hale geldiğinde Tatum kollarını gevşetti ve " bize yemek için birşeyler getirdim" dedi. Ardından itiraz etmemi beklemeden eli sırt çantasını buldu ve iki adet sandviç çıkardı. Yanıma oturup Hiçbirşey konuşmadan sandviçleri yedik en sonunda. "Belliki bir hata olmuş. Bunu bir mektupla okula ilet-." dedi Tatum ancak sözünü bitiremeden öfkeyle ayağa kalktım ve " Lanet olsun Tatum, böyle birşeyin olmadığını ikimizde farkındayız" diye bağırdım.

Ardından oda ayağa kalktı ve " seni anlıyorum Aida" dedi anlayışla. Benim aksime o sesini öfke den uzak tutuyordu. "Hem herşey bitmiş değil komşu diyarlarda da sihir okulları var eminim onlar seni anlayışla kabul ederler.."

Titrek bir nefes aldım ve " Büyükannem..." dedim. gözlerim artık bulanık görüyordu. " O-o çok mutlu olmuştu.." Tatum ağzını tam açmıştı ki gözü mağaranın girişine kaydı ve sessizliğe gömüldü ne olduğunu anlamak için arkamı döndüğüm sırada bir baykuşun bize doğru azimle kanat çırptığını gördüm. Ağzında kırmızı bir zarfla onu tanımamak aptallık olurdu. Zarafetle mantarın üstüne kondu ve mektubu bırakıp geldiği gibi mağaradan geri çıkıp. Havada süzülerek uzaklaştı...