intro

188 9 3
                                    

သက်ပျင်းအရည်ကြီးတစ်ချက်ချလိုက်ပြီနော် ဒေါသသံလေးထွက်လာတယ်

"ငါရဲ့ချစ်လှစွာသော Fan လေးရဲ့ကျေးဇူးကြောင့် ငါရဲ့ fic ထဲငါကိုယ်တိုင်းရောက်သွားပြီ အဆုံးသက်ရတော့မယ်"

"ဒါမဲ့ ဒါမဲ့....."

"ဒါမဲ့ ငါမှာ‌ယောင်္ကျားတွေကိုစိတ်မဝင်စားတာ ဘယ်လိုလုပ်ငါက ML နဲ့ Happy ending ရမှာလဲ ပြီတော့ငါဝင်ထာတဲ့ကိုယ်ကလဲ FL တဲ့လား အားးးး စိတ်ညစ်တယ်"

"ဒါကတော့ သားသား ကိုယ်တိုင်းကိုယ်က ကိုယ်ကိုကိုယ် FL အဖြစ်ရေးခဲ့တာလေ ကဲ့အဲ့ဒါကြောင့်ဇာတ်လမ်းကိုအဆုံးသက်ပေးပါ" fan

"ဒါမဲ့ ငါမှာ Ml ကိုမချစ်တာ"

"အဲ့ဒါတော့ ကျမလဲမသိဘူးလေ ဇာတ်လမ်းကိုအဆုံးသက်ပေးရ အဆုံးမသက်နိုင်ရင် သေတဲ့အထိနေရမယ်" fan

"ပြောလို့မရလဲ မတက်နိုင်ဘူး ငါကပ်ုတောင်ကြိုက်သေးတယ် အခုဆိုငါသက်ကငယ်ငယ်လေးပြန်ဖြစ်သွားပြီ ငါပြန်ပြင်ခြင်းတဲ့အတိတ်တွေကို ပြန်ပြင်လို့ရပြီ"

"ဒီ fic က သားသား ရဲ့တကယ်ဘဝနဲ့အတူတူဘဲလား" fan

"အင်း ဟုတ်တယ် ငါကိုငယ်ငယ်လေးထဲက ဘယ်သူကမျာမချစ်ကြဘူး ငါအမေအရင်းကိုယ်တိုင်းကပါ မချစ်ခဲ့ဘူး အဲ့ဒါကြောင့် ငါ 9 တန်းတုံးကစပြီ ဒီ fic ကိုရေးတာ Ml ရဲ့ character အတွက် 1 နှစ်အချိန်ပေးခဲ့ရတယ် အချစ်အခံရတဲ့ငါ ငါကိုယ်ငါ FL အဖြစ်ပြောင်းပြီ Ml ရဲ့အချစ်ကိုခံယူခဲ့တာ"

"အဲ့ဆိုဘာလို့ ဆက်မရေးတာလဲ 21 ပိုင်းမှာရပ်လိုက်တာလဲ ချစ်တောင်မချစ်ရသေးဘူး ပြန်တွေ့ရတော့မယ်သဲလွန်းစပေးခဲ့ပြီ လုံးစမတင်တော့ဘူးလေ ကျမအဲ့ဒါကိုစောင့်တာ သေသွားတဲ့မထိဘဲ"

"ငါမှာငါကြောင်းနဲ့ငါရှိတယ်လေ fan လေးရယ်"

"အဲ့ဒါဆို ဒီမှာနေပြီ ဇာတ်လမ်းဆက်ပေးပါ Ml နဲ့မချစ်ရင်တောင် ဒီမှာနေပြီ FL ဖြစ်တဲ့ သားသား တစ်ယောက်ထဲအကြောင်းဘဲကြည့်ခြင်းတယ် နော် ဆက်လုပ်ပေးပါ"

"အင်းပြီတာဘဲ မကောင်းရင်မပြောနဲ့နော်"

"ဟုတ်ကဲ့"

အိပ်ယာကနိုးလုဆဲဆဲမှာ

"ဪ ဒါနဲ့သားသား အသက်ကြီးဘဲသေလို့ရတယ်နော် သက်သေတာနဲ့ လက်ကြံခံရရင် အစကိုပြန်သွားလိပ်မယ် ဟီးဟီး"

အားပေးကြမ်းတဲ့ Fan ကြောင့် ကိုယ်ရေးထားတဲ့ fic ထဲဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရတယ်Where stories live. Discover now