JAKUSHA NO SHUJİN

GALİBA OKULDAYIM

"Koshi-Nuke" Arkamı döndüm. Kenshin koşarak yanıma geldi, nefes nefese kalmıştı. "Okula benimle yürür müsün?"
"Tabii." Dedim. Bugün okulda sınav vardı. Lise için. Oldukça sıkı çalışıyordum. Hedefim: tam puan isteyen Kaisen Hac!

                      SINAV SONRASI

Sıramdan kalktım. Sınıfta büyük bir gürültü vardı. Tam dışarı çıkarken Kuma "Koshi!"diye seslendi. Arkamı dönmemle üzerime atlaması bir oldu. Karnıma yumruğu geçirdi. Sırtımı kapıya çarpıp yere çakıldım.

200 yıl önce bir şeyler ters gitmiş, insanlar güçler kazanmıştı.

Ancak bilin bakalım kimin gücü yok:
A)Ben
B)Ben
C)Ben
D)Ben
E)Hepsi

Ne şans ama!

Yerde dizlerimin bağı çözülmüştü. "Kuma! Oyuncağın değil o senin sal şunu!"diye çıkıştı Midori. Kuma ona sertçe baktı.

"Aha fırsat!" Arkamı dönüp deparı bastım. Arkamdan kapıyı kırıp Kuma fırladı.

Kuma'nın gücü ayı:

Ayı gücünde yumruklar, pençeler, sivri dişler. Hız!

İstese beni parçalara ayırır. Ama sadece eğleniyor.

Sağa kırdım. "GEBERTECEĞİM SENİ!"diye bağırdı Kuma.

Daha da hızlandım. Merdivenden on basamak atlayarak okuldan çıktım.

"Ya bırak peşimi!"

Üstüme atladı, beni yere devirdi ve üstüme çöktü. Ben yüzüstü yerde yatarken "Kendini benden üstün mü görüyorsun?!"dedi Kuma. Yumruğunu havaya kaldırdı. Tam atarken yumruk havada asılı kaldı. "Motayasu-san!"dedim bir anda.

"Koshi'yi bırak!" Kuma ilk tereddüt etsede kalktı üstümden. "Kavga istemiyorum."dedi Motayasu-san. "Bende."dedim korkudan titrerken.

"SEN SUS!"dedi ikisi de aynı anda.
Korkudan yerimden zıpladım. Motayasu-san bana döndü. "Sen eve git artık." "Teşekkürler." Koşarak uzaklaştım.

Nefes nefese içeri girdim. Annem kahve içiyordu. Koşarak odama gittim. Gözlerin dolmuştu.

Sırıttım. Dünyanın en şanslı insanı olmalıydım. Gözlerimden akan yaşlar eşliğinde yüzüstü yatağa yattım.