AHLAKSIZ HAYATLAR

ÜÇÜNCÜ KİŞİ!

uzun süreli ilişkilerin avantajı vardı evet.ama ateşi bir senede tanıyıp aşık olmamız,aksiyonlu hayatımız üstüne birde bebek!herşey çok hızlı gelişmişti ve beni hayata karşı yabancılaştırmıştı.yeniden birine güvenme fikri kulağa hos gelmiyordu.sanki onun dışında başka bir dünya yok gibiydi.ayrılıkların bu kadar can yakmasının sebebide bu...
Sadece sevgilini değil,ona dair herşeyide birlikte kaybediyorsun.onunla yaptığın şeyleri onsuz yapıcak olmak iyi gelmiyor.çevremdeki arkadaşlarımla bile ilişkilerim bu kadar vasat düzeydeyken,yeni tanıştığım doktorla akşam yemeği yiyorum.

"Sevdinmi?"

"Evet."

"Sağlıklı beslenmen gerekiyor.sanırım sen ve ufak su için bir liste yapmalıyız.ayrıca düzenli bir sekilde kontrolede gelmelisin."

"Gelirim."

Gülümsedi ve catalındaki domatesi ağzına attı.iyi biri gibiydi kağan eğer olmasa bana bu kadar yardımcı olmazdı.ben kendimi okadar çok kötüye alıştırmıştımki iyiler tuhaf geliyordu.

"Şey artık kalkalımmı?ev arkadaşım beni merak etmiştir."

"Tabii."

Hesabı isterken ben lavoboya gidip yüzümü yıkadım ve çıktım.kapıda beni bekliyordu.ceketimi giyinmem için tuttu.

"Teşekkür ederim."

Arabanın kapısını açtı.ona adresi tarif edip eve kadar radyoda çalan piyano sesini dinledim.apartmanın önünde durdugumuzda koluma dokundu.

"Dinlenmene önem göster."

"Herşey için teşekkür ederim doktor.bugün benimle oldukça ilgilendin."

"Nedemek ufaklık."

"İyi geceler."

"Sanada."

Eve girene kadar bekledi.sonra arabanın sesini duyduğumda merdivenlere oturdum.ateş dışında ilk kez biri beni eve bırakıyordu.böylelikle onu hatırlamamı sağlamıştı.gerçi unutuyorum diyemezdim.uyurken bile rüyamda karşıma çıkıyordu.ateş benimleyken benim yapmak istedigim herşeyi yapıyordu.ilk tanıştığımız zamanlarda biraz huysuzluk etsede bana aşık olduktan sonra alışverişe bile gelir olmuştu.en azından benim kadar asosyal değildi.okuldan,işten ordan burdan bir sürü arkadaşı vardı.benim yüzümden çevresinden bile kopmuştu.mert ve melda ile bile takılmaz olmuştu.ben o ateşe aşıktım işte.onsuz bir an bile geçirmek istememem kötümüydü?

"Suuu napıyorsun kızım orda!"

Tepeden bağıran lidyanın sesiyle ayağa kalktım ve koşarak yukarı çıktım.elini ağzına koymuş bana bakıyordu.

"Ne oldu?"

"Kızım ne halta koşuyorsun bebek düşecek!"

"Birşey olmaz çekil."

Onu itikleyip içeri girdim ceketimi ve çantamı çıkarıp koltuga bıraktım.

"Açmısın?"

"Hayır yedim."

"O halde ben uyuyorum."

"İyi uykular."

Şaşkınca biraz daha bakıp odasına girdi.televizyonu açtım.ve karşıma birden ateş extra olarakta bir kız çıkıverdi.kızın yüzünü inceledim yabancı gibi gelmiyordu.ağlamaya başladım.haberin başlığında;

"Ateş özdemir ve yeni sevgilisi gecelerde" yazıyordu.

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım bu sefer.lidya odadan fırlayıp yanıma geldi önce ekrana sonra bana baktı.sıkıca sarıldı.