"Bin canım da olsa bin canımda senin yoluna...
Burada var olanlardanız,
Dağ, Taş, Kuytu yarışındayız.
Ardında kalanlar değil de,
Göklerde yükselenlerdeniz.
Varız, buradayız.
Bir kere ölürsek de, bin defa daha yeniden doğarız.
🇹🇷
Başlama Tarihi ;...
*Watpadd ile ilgili sorun hâlâ düzelmiş değil. Tekrardan açılabileceği gibi kapanma ihtimali de ne yazıkki var. Bu kitap ve daha aklımda yazmam için bekleyen kurgularım için bu bölümü atıyorun. Kendim yazıp kitabı kendim de içimde bitirebilirim ama bu onları karakterlerimi yalnız bırakmak olur. Bu yüzden finale kadar buradayız... Desteğiniz için teşekkürler🤍
Olmaz biri vatan gibisi, Adlı bir mezarın yanında. Ardında da vardır yolunda, Sancak bedelisi gibisi.
Biri karış mı toprak için? Yedili ceddin Mehmetlisi. Bir çıkmazda var senin için, Yolda... Yârimin, Yârimlisi.
(*yazara ait bir şiirdir.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"4.Bölüm: Tanıdık Hissiyat "
''Umay, Umay'ım...'' diye severdi İlyas Ekinci biricik kızını. Umay her babası kendisini böyle sevdiğinde içinde yeni bir umut doluyor ve bir fidan dağa yeşermeye başlıyordu.
Uzun zaman olmuştu, hem de çok uzun zamanlar...
Umay diye seslenmişti elbet biri ama bu sefer ki babası olmamıştı.
''Umay!'' Bu sesi işitiyordu Umay, tam kim olduğunu kestirmese bile en azından sesi anlayabiliyordu.
Umay yerde yatarken yanında patlayan bombanın etkisiyle kafasını son an da korumayı başarmış ve hâlâ hayatta kalarak kurtulmuştu. Yerden hafifçe kalkmaya çalıştığında kollarında hissettiği el ile kafasını kaldırıp da bakmıştı.
Ne güneşin ne de dünyanın yörüngesi şaşardı, Umay'ında şaşmamıştı; gözleri ilk an da kolunu tutan elin sahibine gitmişti.
Komutanı Alp, Alp Tunga karşısındaydı.
Umay'ın bilinci yerindeydi ama görüşü net değildi, bunu Alp de anında fark etmişti. Alp ellerini Umay'ın kollarından çekip, iki yanağına koyduğunda aslında kendisine Umay'ın iyi olduğunu ispatlamaya çalışıyor gibiydi.
''Umay...Umay iyi misin? Beni duyuyor musun?" Alp'in tedirgin çıkan sözleriyle Umay, ne yapacağını bilemiyor gibiydi, konuşmak istiyor gibiydi ama dudakları kurumuş ve genzi yanıyordu. İnsan bir bombayla bu hale gelir miydi? Elbette gelirdi... Babasınında bir bombayla şehit düştüğünü bilmeden hemde.
