Opa toen ty en zij de stal in gingen om de paarden te redden. Als het dak ook een beetje beweegt, komen jullie ogenblikkelijk naar buiten. Maar ze hadden niet geluisterd; amy en ty hadden alleen maar oog gehad voor de paarden. Opeens hadden de balken het begeven. Ze waren met donderend geweld naar beneden gestort en hadden alles en iedereen bedolven. Er liep een rilling over amy's rug en ze moest even slikken. Een van de paarden, dylan, was doodgegaan en ty lag sinds die tijd in coma. Amy miste ty verschrikkelijk. Hij was de hoofdstalhulp en de enige andere persoon op heartland die alles wist van de alternatieve methode die ze gebruiken om de paarden te behandelen. Maar hij was nog veel meer dan dat. Hij was ook haar vriendje, haar maatje, degene die haar passie deelde voor het helpen van paarden met problemen. Amy ging hem bijna elke dag in het ziekenhuis opzoeken. Ze vertelde hem dan wat er op de boederij was gebeurd en hoopte met heel haar hart dat hij wakker zou worden. Maar tot nu toe was er nog niets veranderd en lag hij daar maar stil in zijn bed. Amy zuchtte en slikte de brok in haar keel weg. Ze moest sterk zijn en blijven geloven dat ty weer beter zou worden. Dat was het enige wat ze kon doen. Ze reed naar de voorste stallenblok. Daar steeg ze af en stak willows stijgbeugels op. Net op het moment kwam haar oudere zus lou met poetskist uit een van de stallen. Hoi amy, groette ze. Ik heb net candy gepoetst. Dat is mooi! Zei amy. Was ze braaf? Een beetje onrustig, maar na een tijdje kalmeerde ze. Ik heb T-touch bij haar gedaan en dat hielp. Moet ik nog ergens anders mee helpen voor ik ga kijken hoe het met de aanmeldingen zit? Er belde vandaag weer iemand die zijn paard graag hierheen wil brengen. Amy lachte. Ga maar, hoor. Ik red het hiet wel. Ben heeft het voer al klaargezet. Hoe gaat verder met de aanmeldinen? Het was bijna niet te geloven, zo veel pech als ze hadden gehad op heartland. Naast die vreselijke storm was er ook nog eens paardengriep
Uitgebroken. Ze hadden geen nieuwe paarden kunnen aannemen tot de dierenarts had vastgesteld dat de besmettelijke ziekte verdwenen was. Daardoor waren er een paar stallen leeg komen te staan. Maar dat leek nu in elk geval wat beter te worden. Het trekt langzaam weer aan, antwoordde lou. Vanochtend belde een dame met een wilde mustanghengst die ze misschien naar ons wilt sturen. Een mustang! Riep amy opgetogen uit. Ze had al zo veel gelezen over kuddes wilde paarden die nog in het westen rondzwierven. Echt wild? Nog helemaal niet getemd?......
word vervolgd
