《0.15》

536 59 41
                                    

Saatlerce yatağında put gibi boş boş uzandıktan sonra yerinden kalkıp İzana'nın gösterdiği lavaboya girdin. Lavabonun önünde durup aynadan kendine baktın.

Gözlerinin altı ağlamaktan ve uykusuzluktan kızarık ve şişikti. Saçların dağınıktı.

Bu görüntüne içini çekip musluğu açtın ve elini yüzünü yıkadın. Havluyla kurulandıktan sonra cebindeki tokayı çıkarıp saçlarını at kuyruğu yaptın.

Şimdi biraz da olsa toparlamış gibiydin. Lavabodan çıkıp perdelere ilerledin. Perdeyi açar açmaz güneş ışınlarının gözlerine çarpması gözlerini kısmana neden olmuştu.

Saatin kaç olduğunu bilmiyordun ve telefonunun şarjı bitmişti. Bir iç çekip odadan çıktın.

Aşağı iner inmez lobiye benzeyen boşluğa ilerleyip oradan salonla birleşik Amerikan mutfağına gidecektin ki

"Miraaaaaaaa!"

Salondan gelen bir bağırma sesi duydun. Başını yerden kaldırıp salonun kapısına baktığında Shion'un sana doğru hızlı adımlarla geldiğini fark ettin.

Onun sarılacağını bildiğin için ellerini sarılmasını engellemek amacıyla önüne sabitledin. Ama gecikmiştin. Shion kollarını senin boynuna dolamıştı bile.

"Bize neden hiçbir şey demedin?!"

Shion'un sana sarılması ağlama isteğini getirmişti tekrardan. O yüzden sarılmak istememiştin. Gözlerin dolmadan onun kollarını boynundan çözüp bir kaç adım ilerledin.

"Öğrenmişsin işte."

Diye geçiştirdin kendini.

"Kahve makinanız var mı?"

Arkanda kalan Shion'a ithafen konuştun.

"Ne biliyim ben? Vardır herhalde."

Salona girer girmez arkadaşlarının koltukta oturduğunu fark ettin.

"Günaydınlar!!!"

Ran'in neşe dolu sesine hafifçe gülümsedin. İzana'ya ucundan bakıp mutfağa ilerledin.

"Günaydın."

Dedin sakince.

"Günaydın."

Mutfağa girdiğinde üzerindeki şef önlüğü ile Kakucho'yu görmeyi beklemiyordun. Elindeki bıçakla domates doğruyordu. Mochi de ona yardım ediyordu.

Onlara hafif gülümsedikten sonra tezgaha yaslandın.

"Ne yapıyorsunuz?"

Diye sordun sakince.

"Kahvaltı."

Dedi Mochi iç çekerek. Kaşlarını merakla kaldırdın.

"Öyle bakma. Zorla yapıyoruz."

Dedi Mochi. Kollarını göğsünde birleştirdin.

"Niye zorla yapıyorsunuz ki? Hizmetçiler yok muydu?"

"Bugün yemek yapan kişi izinli olduğu için yemek hazırlayan yoktu. Biz de aramızda kura hazırlayıp yemekleri bugün kim yapacak diye çekmiştik."

Diye açıkladı Kakucho biberleri keserken.

"Kuraya da biz çıktık. Her seferinde de biz çıkıyoruz nedense. Salondaki bazı danalarda boş boş oturuyor."

Diye şikayet etti Mochi.

"Oi, seni duyabiliyoruz Mochi."

Diye bağırdı Ran oturduğu koltuktan. Mochi gözlerini devirdiğinde kıkırdamıştın. Kollarını sıvayıp ikisinin arkasına geçmiştin.

《♤Zorba♤》~Kurokawa İzana x ReaderWhere stories live. Discover now