BİR PERİ

6.Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın aşırı motive ediyor beni.
Teşekkürler 🫶

Keyifli okumalar <3

İkilem.
Ben ve ikilemlerim.
En yakin dostumdur kendileri.
İkilemler.
Yaklaşık 20 dakikadır masada telefonum önümde duruyor ve ben gerçekten Asil'in benim aramamı mı bekliyor yoksa gerçekten geç mi kaldı bunu düşünüyordum.

"Kolayı var arasana" demeyin. O kadar burnumu kaldırdım aşağı indiremem. Maalesef böyle durumlarda burnum düşse almam. Bende böyle biriyim inatçıyım ne yapabilirim. Aramam, aramıyacağım, elbet gelir, elbet gelecek.

Sonuçta 1 saat daha beklesem ölmem. Saate baktım ve saat 5 olmuştu. Bir saat geç kalmıştı. Acaba yolda başına birsey mi gelmişti.

Yoksa arabayla 3 kez takla atıp, direksiyon karnına girip kafası kapının arasında kalıp beyin ve mide kanamasından ölüp morga falan mı kaldırıldı.

Telefonuma gelen mesajla hemen telefonuma yöneldim. Aycan mesaj atmıştı.

Sanki onda numaran var Peri neye heycan yaptın acaba?

"Ablaların en güzeliiii"

Dudaklarım iki yana kıvrılırken cevap verdim.

"Kardeşlerin en balııı"
Onu bal diye kaydetmiştim telefonuma ona böyle hitap etmeyi seviyordum.

"Ablacım hani çıkışta veli toplantısı var ya yetişebilicek misin, bekleyim mi seni?"

Ben onu tamamen unutmuştum. Nasıl oldu aklımdan çıktı bilmiyorum ama tamamen aklımdan çıkmıştı oysaki dün aklımdaydı hatta havalı bir veli görünmek için kafamda kombin bile yapmıştım ama maalesefki lacivert bir kumaş pantolon ve lacivert beyaz çizgili bir kaxaktan öteye gidememiştim. Unutmasaydım böyle günler için kozmetikçi Semra teyzeden orijinal(!) diye kesinlikle hiçbir şekilde zorlama olmadan 100 liraya aldığım channel parfümümü sıkardım.

Neyse konumuz bu değil

Tam olayı kıvırıp bi mesaj atacakken bir mesaj daha geldi.

"Müsait değilsen önemli değil boşver ablam."

Bundan önceki toplantiyada bir davada olduğum için katılamamıştım ve o yüzden buna katılmam gerekiyordu. Ama kocaman bir sorunumuz vardı benim çok sevgisiz müvekkilim Asil ile bir toplantım vardı ve kendisi ortada yoktu. "Aman bana ne o benim peşimden koşsun ben mi düşüneceğim. " Derdim normalde ama maalesef patronumun oğluydu ve geç kalmasına illaki bir bahane sunacaktı.

"Elimden geleni yapıcağım gelmek için 6'daydı değil mi?"

1 saatim vardı ve Asil tam şuan gelse bile İstanbul trafiğinde yetişmem için uçmam gerekiyordu. Belki kuşa donüşurdüm.

Telefondan bir mesaj geldi tam telefona dönecekken masamın üzerine konulan bir buket nergisle kafamı masaya çevirdim.

Nergislerin o güzel kokusu burnuma dolarken farkında olmadan bir anda refleks olarak sırıttım. Dudaklarımdan "Yaaa..." diye bir mırıltı çıkarken bir anda aydınlandım. Dudaklarım hemen dus bir çizgi halini aldı ve bu çiçekleri kimin koyduğunu merak edip kafamı yukarı kaldırdım.