BiR PisikopatıN HayAtı

1-BAŞLANGIÇ

Hayattan bezmiş bir haldeydim.Ailem bana sürekli baskı gösteriyordu,babam çok disiplinli bir adamdı,annem ise bir iş kadınıydı.Annem genellikle eve geç saatlerde gelirdi,babam ise bir toplantıdan bir toplantıya atılırdı.Ben bakıcıların elinde büyümüştüm ,annem ve babam arada sırada beni o meşhur klup toplantılarına götürürlerdi,ben ise çok sıkılarak ve haklı olarak annem ve babama mızmızlanırdım,annem herkezin içinde beni ezerek kahkaha atardı. Ben ise mahçup mahçup aglamak üzere olan gözlerimle etrafa bakınırdım . Ailem yüzünden zaman zaman pisikolojik kırizler geçirirdim,annem ve babam beni saçma sapan doktorlara götürürlerdi ve "senin gibi çocuk olmaz olsun ,seni dogurdugum güne lanet olsun ,senin gibi ezik bir çocuk doguracagıma hiç dogurmasam daha iyi olurdu"gibi şeyler haykırıp dururdu.Bir gün saçma sapan egitim veren okuldan kaçmaya çalısırken ögretmene yakalandım,bu haber anneve babamın kulagına gidince yedigim bağrığın hatti hesabı yoktu.Annem bir yandan da benim onun rezil ettigim düsüncesiyle bana bagırdı
-senin yüzünden klup akadaşlarım benimle dalga geçecek senin saçma sapan rezilliklerin yüzünden .Offfff BUSE her seferinde her şeyi eline yüzüne bulaştırarak kendin gibi benide rezil ediyorsun ...!seni okula yazdıranda suç zaten kaçmayı dahi beceremiyosun.demişti
Anem ve babam saçma bir şekilde bu okulun çok güzel egitim verdigini düşünürlerdi.
Benim gözlerim doldu
- ama anne ben... Derken cümlemi bitiremeden annem
- Bana tek kelime dahi etme yaptıgın rezilliklerle kalmayıp utanmadan bir de cevap veriyorsun .demişti
Tamda o sırada babam oradan atıldı
- sen istedin bunu beceriksiz artık odandan çıkmak yok telefon -bilgisayar yok senin için DERS ,DERS ,,DERS...!!! "Eliyle odanın kapısını gösterdi "şimdi derhal odana ,senin bu serseri hallerin fazla olmaya başladı
Ben gözlerim aglamaklı bir şekilde usulca odama çıktım
Şu hayatta beni anlayan tek şey olan günlümü hıçkıra hıçkıra yazacaktim ki annem anide girip haykırmaya başladı ve günlügümüde elimden aldı .yine herzamanki gibi babamla kavga etmişlerdi ve yine herzamanki gibi sinirlerini benden çıkarıyorlardı.Aslında belkide ayrılacaklardı bozuk olan pisikolojimi birkez daha bozacaklardı.önümdeki kalın kitap bana bakıyordu ben de ona, ders çalışmakla aram yoktu aklıma gelen çılgın fikir üzerine pencereden atlayıp İNTAAR etmeyi deneyecektim ki kendimi herteraf beyaz olan yani en nefret ettigim saflık rengiyle doluydu aniden kapı açıldı onlar annem ve babamdı babamın kahverengi gözleri siyaha dönmüş kaşlarını çatmıştı annem ise herzamanki gibi bırbırlanıyordu hastanede oldugumu ögrendim.Babama korku dolu gözlerle bakıyordum , babam tek kelime etmeme izin vermedi.Annem
- yeter artık buse yeter!!! Biz sürekli seninlemi ugraşmak zorundayız sözünü bitirmeden ben atıldım
- ugraşmıyorsunuzki zaten.Annem ve babam delirmiş gözlerini sinirli sinirli bana çevirdi
- BUSE KES SESİNİ. NE DEMEK UGRAŞMIYORSUNUZ BİZ SENİN BAŞARILI OLMAN İÇİN NE KADAR UGRAŞIYORUZ HABERİN VARMI? BEN

-UGRAŞIYİRSUNUZ ÖYLEMİ?UGRAŞIYORSUNUZ!!!YA BENİM HAYATIM, HİÇ ONU DÜŞÜNÜYORMUSUNUZ ACABA !!!HEPSİ BENİM KIZIM ŞU OKULU OKUDU DİYE HAVA ATMAK İÇİN. BABA SENSE MAÇOLUGUNU GÖSTERMEK İÇİN YA BİR KEREDE BENİ GERÇEKTEN SEVİN BELKİDE İNTAAR ETMEK İSTEMİŞ OLAMAZMIYIM MADEM SEN KEŞKE DOGMASAYDIN DEMEYİ BİLİRSİNİZ O ZAMAN İNTAAR ETMEMEDE İZİN VERİN.

Arkadaşlar bu ilk kitabım ben çok sevdim özelliklede #bir pisikopatın hayatı başlıgını umarım sizde begenirsiniz oylarınızı beklerim:-) :-)

BİRAZ KISA OLDU ÖZÜR DİLERİM:-)