Alarmımın iğrenç sesiyle sabahın köründe uyandım. Anlamıyorum alarmı 15 tatilde niye kapatmıyorum aklım almiyo. Alarmı kapatmak için tam uzanmistim ki kapim gürültülü bir şekilde açılıp dolabima çarptı. E tabi doğal olarak bende çığlık atmaya başladım.
"Kapa çeneni Damla sana kaç kere alarmini camdan atmani söyledim. E bende kabahat kendi işimi kendim yapmalıyım."
"Hayır Ayaz bırak onu. Hem sen neden odama daliyosun ki?"
"Salak mısın? Sabahın 5:30 da kaldirdin beni"
"Napiyim unutmusum hem Sanane bundan?"
İste benim sapsik abim Ayaz Sönmez. Kendisi yakisikli çocuktur. Ama ben sadece saçlarıyla ilgilenirim. Bozmak eglencelide. Kendisi yakisikli çocuktur. Kendisi uzun boylu,kumral saçları,Buz mavisi gözleri ve kaslı yapısıyla harika denilbilecek kadar yakışıklı. Ve ayrıca çok capkindir. Her hafta çamaşır değiştirir gibi sevgili değiştirir. Üniversite 3 olmasına rağmen daha olgunlastigini görmedim. Genelde sadece tüm havası banaydi. Abilik taslamanın dibine vuruyo. Fazlasiylada kıskanç!!!
"Banane mi? Kızım yan odadaydim alarmın sesi duyuluyo hatta kulak karımı patlatiyo ve sen Sanane diyosun bücür."
Bana hep bücür der ve ben uyuz olurum.
"Bana bücür deme sırık şey." bana şaşkın şaşkın bakmaya başladı. Ne yani yalnış bişey mi yaptım ben??
"Sırık mı,Şey mi? Bunun için kaç beyin hücresi harcadin? Yani anla."
"Damlağğğ!!". Ahanda geldi kurtaricim. Bu gelen kiside Denizdi. Kendisi en yakın arkadaşımdır. Aslında arkadaş denemez çünkü o benim kız kardeşim gibi.
"Anirma be!" Abicigim bu sözü üzerine Denizin özel gününde olduğunu anladım. Denizin üstüne belli bir süre gitmemeliyim.
"Kapa çeneni bok beyinli! Bana bir daha bunu soylersen kafanı klozete sokar,ardından üstüne sıçar ve sifonu çekerek ölmeni saglarim."
"Sen kimsin ki bana böyle yapcan?? Senin iki katinim ufaklık. Mala bak ya!"
"Bakiyorum ya zaten pislik herif!" Denizin bu lafı üzerine Ayazin yüzü öyle bir şekil aldı ki gülerken osurma seviyesine geldim. "Oha! Ağır ol Deniz abla. Sen özel gunundesin galiba o yüzden ben gidiyorum."
"Git kendini uçurumdan at ve bi daha sakin bu eve gelme abicim."
"Ayy! Sen çok zekisin. Ses yaparsanız keserim sizi!" dedi ve kapıyı çarparak gitti. Bi de bize ses yapmayın diyooo.
Abimin gidişiyle Denize döndüm. Islanmış kızıl saçları,koyulasmis yeşil gözleri ve nerdeyse catilmaktan butunlesmis kaslariyla iblise benziyordu. Korkmadim değil walla.
"Deniz bu ne hâl kızım. Noldu sana musluk üstüne mi patladı?" Denizin ani çıkışıyla yatagima sindim. "Sus!! Bana su deme yoksa Ayaza yapicaklarim senin için geçerli olur."
"Tamam sakin ol raki. Noldu neden bu saatte geldin hem sen usumuyo musun ıslak ıslak?"
"Kapa çeneni dedim."
"Bagirma hemen sakin. Şu ruh haline 12 senedir alışamadım. Bi kitap çıkar da okuyup anlasam."
"Çok komiksin." bu soyledigine göz devirmekle yetindim. Sabah sabah ne aksiyon yaşadım yaa. Abim bir,Deniz iki,bi dakka bu kız neden geldi?
"Sen neden geldin ki?"
"Sence neden olabilir? Sevgili abicim ve şirin kardeşim bana şaka yapmışlar."
"Bu saatte?"
"Evet" Aslında şaşırmadım. Denizin abisi Bulut Denizle uğraşmayı çok sever. Tabi Can'ı da bu oyuna dahil etmekten geri kalmiyo.
"Eee buraya gelme sebebini anlamadim."
"Mal mısın? Evden kaçtım buraya geldim hadi hazırlan catiya çıkalım."
Çatı dediği Deniz ve benim en güzel ve en özel yerimizde. Sadece bizim değil aslında Ayaz ve Bulutunda. Biz dordumuz oraya gider iyi kötü bütün anilarimizi yaşarız. Ee ne de olsa hepimiz kardesiz.
"Tamam bekle biraz. Saat daha sabahın beşi ve benim cektigim şeylere bak bi günüm normal geçse ne olur ki?"
"Soylenme Damla soylenme!"
Denizede kıyafet verdikten sonra hazirlanip çatı katına ciktik.
Merhaba bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz...
