IRINA
Nagising ako sa inggay na naririnig ko mula sa labasan, dahan-dahan akong bumangon na kahit parang ang bigat-bigat ng katawan ko'y wala naman ako tama. Pagka-alis ko sa kama'y bulungan ang naririnig ko, dahan-dahan akong naglalakad patungo sa nagbubulungan kaso pamilyar sa akin ang boses...it was Ivan's voice.
"Hihintayin lang natin siya magising then, sasabihin ko ang katotohanan."
"Kaso what if, hindi siya pumayag?"
Sino iyong babae?
"Well, ako na ang bahala roon. I knew her well besides," tigil niya at smooching sounds ang naririnig ko.
Wait. Ano bang nangyari? Am I dead? Hindi eh! Sabi niya pagkagising ko...
Irina...I need you.
Ha? I need you ka riyan, tapos nakikipagkiss ka sa unknown woman.
"Paano ka nagpretend na type mo siya?"
"Easy, kung sino ang hated person sa classroom doon lang ako nakiki-ayon, at dapat lagi mo siyang ini-ispoiled para hindi mahalataan."
Hindi naman niya need na magpretend pero bakit parang hindi ko nahalata sa kanya. Wait, am I dreaming?
Binuksan ko ang pintuan, at nakita kong magkadikit ang katawan nina Ivan at Neriza. For sure akong nananaginip nga ako. And this was a nightmare!
"Nagising ka pa?" taas kilay na tanong sa akin Neriza.
"May utang ka pa sa akin ha," paalala ko sa kanya.
"I'll pay for that," singit na ni Ivan sa akin.
Siya pa ba ang Ivan na kilala ko? Ano bang nangyayari?
"Maigi at wala kang sugat," saad ko.
"Supposed to be ako iyong mako-comatose, at pretend to be dead para tantanan mo na ako but, here you are...nagising pa."
"Nalimutan mo yata kung sino ang kausap mo bansot." I reminded him.
"Oh, don't worry I do know, ang babae pinangakuan kong papakasalan ko but, dahil hindi niya ako pinagbigyan ng tikim man lamang eh, maiwanan na. Tutal maigi pa si Neriza single pa't nagbibigay." Paliwanag niya sa akin.
Single? Kailan pa?
"At nauto ka naman ha, top one na talagang single iyan?" tanong ko sa kanya.
"Don't fight Irina, hindi mo na siya makukuha pa sa akin. He's mine not yours."
Tinitrigger ako ng dalawang kumag na 'to. Ang akin ay akin. Wait. Baka nga comatose ako ah, at he chooses Neriza na nga lang.
Iha, if you can hear my voice sana'y magising ka na before it's too late.
Naririnig ko ang boses ng mother ni Ivan sa labasan. Naroroon ba siya?
"Iyan tama lang ang ginagawa mo. Humimpil ka at huwag ng lumaban pa because sooner or later mapapagod ka lang."
"Irina." Tawag sa akin ni Ivan but I don't mind.
"Fine kung gusto ninyong magsama eh, magsama nga kayo," wika ko saka nilagpasan sila but Ivan hold me.
"Stay. Gusto kong makita ang reaksyon mo while we kissed."
"Ano ka si Haven? Baka gusto ninyong sabuyan ko kayo ng muriatic?" Banta kong tanong sa kanya.
He just smiled.
"Hindi mo gagawin iyon."
"Oooh, nalimutan mo yata Ivan kung sino ako at ano ako, you just knew me since highschool lang pero kung paano ako namolde in progress...no, you don't know anything about me."
Natigil siya. And I don't care kay pinilit kong higitin ang kamay ko mula sa kanyang pagkakakapit sa akin, kaso lalong nahigpit.
"You can't escape," saad niya.
I kicked him sa alaga niya na ikinabitaw niya. Hindi na ako tumingin pabalik at nanakbo.
"You can't escape us!" hiyaw ni Neriza sa akin.
It's weird pramis. Bakit gusto nilang manatili ako?
Anak, hindi ka pa naligaya ah? Bakit iiwanan mo ang kaligayahan?
"Mi?"
Laging paulit-ulit mong kinukuwento sa akin na hindi ka mag-aasawa kapag hindi si Ivan ang makakatuluyan mo. Nandito na kayo oh, bakit hindi ka pa gumising ha?
Nakarating ako sa isang pintuan na kung saan halos mga katulong na nakatingin sa akin, mga damit nila'y itim pero ang apron nilang suot ay kulay puti. Bago pa ako maabutan nina Neriza'y hindi ko na pinansin ang mga katulong, at patuloy ako sa paglagpas sa kanila kahit na marami akong naririnig na bulungan.
Sa pasilyo na tinatakbo ko'y pahaba ito ng pahaba kaya tumigil ako, saka tumingin sa likuran ko...he wasn't following me. Sinubukan kong buksan ang isang pintuan na loob ng isang kuwarto pero sa ospital, I can see myself lying there.
Nilapitan ko ang sarili ko. I'm sleeping...
"You have to decide Van, hindi habang buhay ay naririyan siya."
"No, kahit isa pang taon I can wait."
"Pipirmahan ko na iho,"
"I said no!" hiyaw ni Ivan.
Hi-hindi nila ako nakikita.
"Anak," saad ng Papa ni Ivan.
"You decide for Irina kaya I will decide too for myself."
"Anak, ano'ng ibig mong sabihin?" ngatal na tanong ng Tita, ang mama ni Ivan.
"I'll kill myself,"
Gago ka!
"Doc, ang pasyente may reaksyon na!"
"Check her vital signs!"
Kinapitan ko ang kamay ng sarili ko. It is just a dream at need kong magising, bago pa magdesisyon ang top one na ito ng kung anu-anong katangahan. Hindi ko alam ang pangyayari pero ayon sa bad Ivan is I am in comatose. Tulad ng ginagawa ko sa sarili ko I have to wake up pero dapat kaya kong igalaw ang buong katawan ko, simula sa daliri ng kamay hanggang sa daliri sa paa.
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ・ᴀɪxɢʜ・Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
BINABASA MO ANG
Imperfect
Ficción General[OLD] Sa paglipas ng taon, nanatili si Irina bilang siya ngunit tanging pinagkaiba lang sa noong hayskul siya at ngayon ay lumalaban na siya pabalik. Malimit na biktima si Irina ng bully na hindi niya aakalain sa ikalawa niyang kurso'y hindi lang es...
