Zittend in de vensterbank
Met het uitzicht op een donker meer
Vliegen mijn gedachten
Naar de tijd wanneer
Het kasteel waar ik in zit
Met robuuste torens
Gebruikt werd voor de ridders
Iets dat ze nooit verloren?
Zittend in die vensterbank
Vraag ik me oprecht af
Was hier ooit een jonkvrouw
Die zich opgesloten voelde
Moest ze misschien trouwen
Met iemand waar ze niets voor voelde?
Was hier ooit een ridder naar onderweg
Die hier graag wilde zijn
Die misschien snel thuis wilde zijn
Had hij misschien gevochten
Littekens gekregen
Was hij wel goed beschermd geweest
Had hij de vijand niet gevreesd?
Wat voor verhalen speelden zich hier af
Iemand die in deze vensterbank zat
Wat dacht hij of zij
Wat had die willen zijn
Lagen hier tranen
Waren hier dingen verborgen
Wat voor leven lag er
Achter deze ramen?
Maar niemand die mij dat antwoord geeft
Dus denk ik: het is zoals het is geweest
