𝐓𝐃 ★ 𝐂𝐇𝐑𝐈𝐒 𝐄𝐕𝐀𝐍𝐒
-----------------------
𝐔𝐘𝐀𝐑𝐈𝐋𝐀𝐑: Cinsellik, aile sorunları.
Normal bir günde silahlı çatışmanın kurbanı olan Ünlü oyuncuyu, Valeria adında ki bir doktor kurtarır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"On yedi yaşındayım ben! Ve siz hayatımı bu yaşıma kadar mahvettiniz."
Uçak iniş yaptığında, Chris usulca yerinden kalkıp gece Valeria'nın üstünü örttüğü battaniyeyi yavaşça kaldırdı. Eğilip, biraz da gülüp dudaklarından öptü. Valeria'nın gözleri yavaşça açıldığında, gülümsedi.
Onu o kabustan bu öpücük kurtarmıştı işte.
"Geldik, sevgilim. Evimize." Valeria gülümseyerek yerinde kedi gibi kıvrandığında, ellerini Chris'e uzatıp boynuna doladı. "Seni kucaklamamı mı istiyorsun?" Onaylar gibi bir mırıltı kulaklarına ulaştığında önce eğilip dudağından bir öpücük aldı ve aniden bedenini havalandırıp kollarının arasına aldı. "Kilo mu aldın sen?"
Valeria'nın ciddileşen ifadesi, "Chris seni gebertirim." Aynı zamanda da sesini de sertleştirmişti.
Adam, gözlerinde görüyordu gerçekten kızdığını. "Seni daha çok kızdırmamı ister misin? Yatak oldukça geniş ve rahat." Alaylı gülümsemesi, sevgilisinin de gülümsemesine yansıdı. Onun şakası yoktu. Ardından gülümsemesi silindi, "hamilesin..."
Valeria kıkırdadı, "hamileyim." Elini adamın sakallarında gezdirdi, "bence bana bizim değil de... Bebeğimizin yatağını göster." Chris, dolan gözleriyle başını salladı.
Valeria başını yavaşça kaldırdı ve manzarayla bakıştı. Büyük bir aile eviydi, büyük bahçesi, havuzu, güzel bitkiler, ağaçlar vardı. O an Valeria kendi rahatını değil de, doğacak bebeğini hayal etti bu bahçede, bu evde.
Chris, kucağındaki kadınla beraber yavaşça bahçeye girerken "Seni üzecek biliyorum ama..." Diye cümleye başladı. "Annelik hakkındaki kötü düşüncelerinin temeli için bana bugün her şeyi anlatman gerekiyor bebeğim. Bugün ya çok ağlayacağız, ya da artık içini döktüğün için ikimiz de rahatlayacağız."
"Senin yanımda olan varlığın Christopher, beni anneliğe daha çok bağlıyor. Ama haklısın, konuşmalıyız."
Evin önüne geldiklerinde, Chris, Valeria'yı kucağından indirdi. Cebinden evin anahtarını çıkardığında kapının girişine yerleştirdi. Anahtar yalnızca çevrilmeyi bekliyordu. "Bugün başladığımız işin sonu sevgilim. Yalanlar kulesinin sonuna geldik."
Onun gülümsemesinde bulduğu güvenle gülümsedi Valeria. Ve Chris anahtarı çevirdi.
Bu anahtarın sesi, yeni bir hayatın evrende şakıyan çanıydı. Onlar için eski hayatlarının zamanı durmuştu.
Valeria, Chris'i geçmişiyle tanıştırdığında ise, yeni hayatlarında başlamak için bekleyen zaman, akrep ve yelkovanını onların önüne dizecekti.
