Anti Fan, Kötü Kadın Olursa?!!

Bölüm 39: Yakınlaşma

İyi okumalar:)

...

Miranda Weifal:

Ray ile birbirimizden ayrıldıktan sonra ortam çok garipleşti. En azından Ray Ninovalı kardeşler hakkında daha fazla soru sormamıştı.

Kızaran yanaklarıyla utandığını anlamıştım ama çok çabuk utanmıyor muydu sanki? Yani ben de şu an pancar gibi görünüyor olmalıyım ama o çok soğuk kanlı ve sakin biridir. Bu kadar çabuk duygusal tepkiler vermesi çok garip.

Benim için ağladığından beri duygularını hiç gizlemiyor. Yanımda gülüyor, kızıyor, utanıyor ve ağlayabiliyordu. Tıpkı normal bir insan gibi. Ancak normal zamanlarda tamamen ciddi ve soğuk kanlı biridir.

Sanırım onu biraz değiştirmiş olabilirim. Gerçi o da beni değiştirdi, onun sayesinde korkmadan tehlikeli planlar yapabiliyorum. Göğsüme kılıcını sapladığı o gün tereddüt etmeden bana güvendi. Ve ben de ona güvendim. Normalde asla birine güvenmezsim.

Ancak onun beni kolayca öldürme ihtimaline rağmen ona güvenmeyi başarmıştım. Buna ne sebep oldu bilmiyorum...

( Ray) " Öhhö-öhöm! O zaman biz artık gitsek mi?"

" Haklısın."

Tam adım attığım an ayağım kaydı ve bu sefer ciddi ciddi düşecekken Ray arkasını dönüp beni sıkıca tutmuştu ancak onunda ayağı kaymıştı ve ikimiz ben üstte olacak şekilde yere yapışmıştık.

Kafam Ray'in göğsünde duruyordu. Kalbi çok hızlı atıyor! Benimde kalbim hızlı atıyor. Bu vaziyet hiç iyi değil!!

( Ray) " Mi-Mira kalk üstümden!"

Ve şu karın kaslarına da bakın hele! Baklava mı onlar? Çok sert!

( Ray) " Mira lütfen!!"

Ayy dokunmak istiyorum!

( Ray) " Mira!!"

Ray'in karnına koyduğum elimi tutmasıyla ona bakmıştım. Ray kulaklarına kadar kızarmıştı ve yüzünde daha önce hiç görmediğim bir bakış vardı. Ayrıca dişlerini de sıkıyordu.

Ben ne yapıyorum?

Hızlıca üzerinden kalktım:

( Mira) " Özür dilerim. Daha önce hiç bir erkek vücudunu-öhhöm! Yani demek istediğim. Üzgünüm!"

( Ray) " So-sorun değil."

Elini ağzına götüren Ray yerden kalkmıştı. Kızardığını benden saklamak istiyordu anlaşılan ancak çoktan görmüştüm.

Ray bekar ve 20 yaşında içine kapanık biri olduğu için hiç ilişki yaşamamış. Bu sebepten olsa gerek benim gibi güzeller güzeli tatlı bir kızla yakınlaştığında böyle tepkiler veriyor.

Arkadaşımın duygularıyla oynuyorum şu an. Bu beni biraz rahatsız hissettirdi. Hatta bayağı bir rahatsız hissettirdi ama bunu yapmazsam inandırıcı olmayız ve o zamanda zaten çok tehlikeli olan planımın başarı oranı azalır...

Onu kurtarmak için haini bulmak zorundayım. Ray'in ölmesine izin veremem! O benim için çok önemli!

Hâlâ onu kullanmam gerekiyor.

...

Salona geri döndüğümüzde Cristopher, Roberts ve Allen oturmuş bir çeşit oyun oynuyorlardı. Biz de geçip birer koltuğa oturduk:

( Cris) " Hoş geldiniz! Biz de tam matematik oyunu oynuyorduk."

Matematik dediği an gözlerimi kocaman açtım:

( Mira) " Ben varım! Kurallar neler?"

( Cris) " Herkes sırayla bir asal sayı söyleyecek ama söyleyen kişi bir önceki sayının iki katından büyük en küçük sayıyı söylemek zorunda!"

( Mira) " Çok kolaymış."

( Allen) " Ciddi olamazsınız! Daha soruyu bile anlayamadım!!"

( Ray) " Tamam ben varım ama dâhi prens unvanını elinden alırsam karışmam abi!"

( Roberts) " Hey bu haksızlık!"

( Mira) " Ray bakıyorum da benim zekamı küçümsüyorsun! Bil diye söylüyorum asal sayılar benden sorulur!!"

( Cris) " Ahahaha~~ hadi başlayalım öyleyse!"

( Mira) " Ben başlıyorum; 2."

( Allen) " aaa 5 mi?"

( Roberts) " 11!"

( Cris) " 23."

.
.
.

1 Saat Sonra:

( Mina) " Yey~ ben kazandım!!"

Önceki hayatımda matematikçiydim! Elbette beni yenmemiz imkansızdı!

Gerçi Cris ve Ray çok zorladı ama sonuç olarak ilk Cris hemen sonra da Ray yenilmişti. Allen ve Robert üç basamaklı rakamlara geçmeden çoktan elenmişlerdi.

( Cris) " İnanamıyorum! 46 yıllık unvanımı küçük bir çocuğa kaptırdım!"

( Mira) " Öhöm! 36 olacak o! Ayrıca ben çocuk değilim Cris! Biliyorsun, haksız mıyım?!"

( Cris) " Sanırım bu doğru. En azından bu şekilde biraz olsun kendimi teselli edebilirim."

( Ray/Roberts/Allen) " Hey neden samimi konuşuyorsunuz?!!"

( Mira) " Şey bilmiyorum. Afedersiniz Ekselansları Cristopher."

( Cris) " Sorun değil Mira, bana Cris diyebilirsin."

( Ray) " Abi! Ben bile sana o şekilde seslenmiyorum! Ayrıca yaş farkınızı unutmayın lütfen!"

( Cris) " Hım? Ne varmış yaşlarımızda? Hem ben istediğim zaman büyüyle kendimi gençleştirebilirim. Ayrıca o da zate-!"

Dirseğimi Cris'in karnına geçirip susmasını sağladım. Bu adamın da ağzında bakla ıslanmıyor resmen!

( Allen) " *Haah* arşidük Ray yeterince zorlu bir rakipti şimdi de karşımıza Cristopher White mı çıkıyor? Sanırım hiç şansımız olmayacak Roberts."

( Roberts) " Kendi adına konuş! Ben asla pes etmeyeceğim ve bu yaşlı heriflere kaybetmeyi hiç düşünmüyorum!"

( Ray) " Ben daha 20 yaşındayım."

( Allen) " Ve Leydi daha 17 yaşında. Bizimle yaşıt, sen ise onun için fazla yaşlı sayılırsın!"

( Cris) " Bunlar neyden bahsediyor?"

( Mira) " Bilmem?"

( Cris) " Bu arada Misty adasına araştırma yapmaya gideceğim. Bana katılmak ister miydiniz leydim. Matematik zekanıza çok ihtiyacım olabilir."

( Mira) " Kalsın, sizin deney fareniz olmaya hiç niyetim yok!"

( Cris) " Tüh, anladınız demek. Yine de iyi denemeydi."

Ray'in öfkeyle beni kendine çekmesiyle şaşırdım:

( Ray) " Abi! Fazla oluyorsun!"

Cris de en az benim kadar şaşkın görünüyordu:

( Cris) " Hey sakin ol Ray, onu senden almayacağım."

( Ray) " Mira, artık gidelim mi? Bu heriflerden sıkıldım!"

( Mira) " Ta-tamam..."

...

Sonraki bölümde görüşmek üzere:)

...