The Other Half

Πίσω στο σπίτι

Elsa's POV

"Λοιπόν. Βαλίτσα, τσάντα έτοιμη. Η τσάντα έχει μέσα, διαβατήρια, ταυτότητες, λεφτά, κάρτες, κλειδιά, κινητό, ακουστικά και ένα βιβλίο. Εχω ένα μπλοκ ζωγραφικής για εσένα, μαρκαδόρους και ξυλομπογιες." Μου λέει ο Αντρέι και χαμογελάω.

"Το iPad μου που είναι?" Τον ρωτάω και εκείνος με κοιτάζει σοβαρά.

"Δεν θα κάτσεις δύο ώρες στο αεροπλάνο να είσαι μπροστά σε μια οθόνη." Μου λέει και μουτρωνω.

"Και τι θα κάνω δυο ώρες μέσα στο αεροπλάνο?" Γκρινιάζω.

"Θα ζωγραφίζεις. Το λέει και η ψυχολόγος σου." Μου λέει και αφήνω μια ανάσα.

"Καλά..." Λέω και σκύβω και πιάνω στην αγκαλιά μου τον Σιλβέστερ που δεν επιτρέπεται να τον πάρω μαζί μου γιατί δεν έχει κάνει ακόμα όλα του τα εμβόλια. Είναι μικρουλης.

"Θα μου λείψεις γιε μου." Του λέω και του δίνω ένα φιλάκι.

"Θα τον πας στον Κάρτερ?" Με ρωτάει και γνέφω θετικά.

"Άντε πήγαινε τον και θα φύγουμε. Εγώ την Μπέλα την χαιρέτησα. Τώρα είναι σε μάθημα." Μου λέει ο αδελφός μου και παίρνω την τσάντα του γιου μου στον ώμο μου.

"Έρχομαι." Του λέω και τότε βγαίνω έξω από τον κοιτώνα του και τρέχω σε αυτόν του Κάρτερ. Εχω αργήσει λιγάκι και εκείνος έχει προπόνηση σε λίγο όμως πιστεύω ότι θα τον προλάβω. Τρέχω στους διαδρόμους με το γατί στην αγκαλιά μου, μέχρι που φτάνω έξω από τον κοιτώνα του Κάρτερ. Χτυπάω την πόρτα και αμέσως σχεδόν με ανοίγει και τον βλέπω...

Ουλαλα...

Είναι σέξι.

Φοράει την στολή του χόκεϊ... Επειδή έχει προπόνηση και είναι πραγματικά πανέμορφος. Του ταιριάζει τέλεια.

"Αμα θέλεις μπορώ να σου δώσω μια φωτογραφία μου για να έχεις. Εχω μια και όταν είχαμε πάρει το πρωτάθλημα." Μου λέει ο Κάρτερ και νιώθω τα μαγουλα μου και φλέγονται.

"Ναι θα την ήθελα είναι η αλήθεια." Του λέω και εκείνος γελώντας μπαίνει μέσα στο δωμάτιο του, παίρνει μια φωτογραφία του που να τον εχουν σηκώσει οι συμπαίχτες του και να κρατάει το χρυσό κυπελλο.

"Ορίστε." Μου λέει και την παίρνω στα χέρια μου.

"Κουκλάκι είσαι." Του λέω και εκείνος χαμογελάει σαν ψωνάρα που είναι.

"Ναι είμαι." Απαντάει περήφανος.

"Εγώ για να με θυμάσαι αυτές τις πέντε μέρες που θα είμαι στην Καναδά, σου αφήνω το γατάκι μου." Του λέω και τότε παίρνει στην αγκαλιά του τον αγαπημένο μου Σιλβέστερ.