Neden Girdin ki Hayatıma?

19 6 0
                                    

Günümüz;

Aral öptüğü elimi yavaş yavaş bırakırken bir yandan bana tatlı bir tebessümle bakıyordu. Zamanında o benim hayatımı düzene koymuş ama sonrasında beni hiç tanımıyormuş gibi davranarak düzene koyduğu hayatımı birden yıkmıştı.

Şimdi ise roller değişmişti, sıra bendeydi.

Aral'ın bana baktığı gibi aynı şekilde ona bakarak, "Beni tanımamana şaşırdım Aral korkmaz. " Dedim."Ben Asya Seçkin, tanıştığımıza memnun oldum"Aral ilk önce duraksadı ardından az önceki tatlı tebessümü yüzünde yavaş yavaş söndü.

Aral korkmaz güncesinden;

Çekimin yapılacağı binada diğer modelleri bekliyordum, tam o sırada kapıdan kahve tonlarındaki saçı,çekimde giyeceği kıyafeti ve tüm güzelliği ile içeri girmişti. Garip bir şekilde yüzü çok tanıdıktı, ve de çok güzel...

İçeri girip bir kaç adım attığında ise asistanı olarak düşündüğüm genç kız, genç kadına doğru gidiyordu. Bir yandan da suratında memnuniyetsiz bir ifade vardı. Genç kadının yanına vardığında anında konuşmaya başladı. Asistan kız konuşmasını yaparken genç kadının yüzündeki tebessüm yavaşça soldu, kötü bir haber miydi yoksa. Peki ya genç kadın, tebessümü yüzünde solsa bile güzelliğinden bir şey kaybetmiyordu.Sonrasında ise bana döndü...
Nefesim kesilmişti adeta; gözleri, yüzü, teni herşeyiyle çok güzeldi. Genç kadın bana bakmayı sürdürürken yanındaki kız;"işte bugünkü çekimde yer alıcak ikinci kişi"dedi bana bakarak. Sıranın bana geldiğini anlayarak derin bir nefes aldım ve genç kadına kendimi tanıttım. "Merhaba, ben Aral Korkmaz tanıltığımıza memnun oldum" Ardından genç kadının narin elini avuçlarımın içine alıp öptüm, ve sonrasında yavaşça bıraktım. Genç kadın sanki olayı sorgularmış gibi bana baktı ardından, "Beni tanımamana şaşırdım Aral korkmaz" Dedi. Neden böyle bir şey demişti ki, bu genç kadını daha önce gördüğümü sanmıyordum, genç kadın cümlesine devam etti. "Ben Asya seçkin tanıştığımıza memnun oldum"...

Önce normal gibi gelmişti bu cümle ama sonrasında ise aval aval bakmama neden oldu. Asya, çocukluk arkadaşım, biricik dostum Asya. Aklımda bir çok soru vardı;Örneğin beni nasıl tanımıştı, bunca yıldan sonra, sonrasında ise ben onu nasıl tanımamıştım. Acaba ismimi söyledikten sonramı aklına gelmişti, ama beni daha ilk görüşünde şaşırıp kalmıştı.

Ne diyeceğimi bilemiyordum, ve o an kelimenin tam anlamıyla çok salakça bir şey yapmıştım. İçimden düşündüğüm yani öyle sandığım düşüncemi dışımdan ve de doğruca Asya'nın yüzüne demiştim. "Yıllar geçmiş ve sen hala çok güzelsin" Aptal, aptal Aral, neden bunu dışından söylüyorsun salak.

Asya'nın ne söylediğimi anlamaması için bir yandan da içimden dua ediyordum.

Asya anlamamış şekilde bana baktı o an yerimde zıplamamak için kendimi zor tuttum ama yanaklarımın kızarmaktan yandığını hissedebiliyordum...

Tam o sırada sahne çalışanları yerimizi almamız için bize işaret etti, bu durumdan sıyrılmak için tam sırasıydı.

Asya seçkin;

Aral ağzının içinde bir şeyler geveledi fakat ne dediğini anlayamamıştım doğrudan Naz'a baktığımda onunla benimle aynı durumda olduğunu gördüm, tekrar Aral'a döndüğümde ise tam ona burada ne aradığını sormaya hazırlanırken sahne çalışanları yerimizi almamız gerektiğini söyledi. Aral ve ben aynı zamanda kameranın karşısına geçip komutları beklemeye başlamıştık, nasıl poz vereceğimiz veya kameranın açısı ile ilgili bize bilgi veriliyordu ama fotorafçı ile yönetmenin son dediği kulaklarımda yankılanmıştı. "Aral, sen kameraya doğrudan poz ver. Ve Asya sen ise kameraya bakmıcaksın fakat Aral'a yakın durucaksın." Aral'a yakın durmakmı neee. Başka seçeneğim olmadığını düşünerek Aral'a yakınlaştım, kalbimin ritmi ona yaklaştıkça artıyordu, hayır böyle olmamalıydı neden böyle oluyordu. Yönetmen sonrasında doğrudan Aral'a bakmamı söylediğinde kalbimin durmaya yaklaştığını hissediyordum. Aptal herif senin yerinde başkası olsa ne olurdu ki acaba? Daha sonrasında çalışanlar çekim alanına, gri modern, tek kişilik bir koltuk getirdiler ve oturmamı istediler. Derin bir nefes aldım, en azından Aral'a yakın olmıcaktım. Aral ise hemen arkamda ellerini koltuğun sırt kısmına koymuş ve de poz vermiş bir şekilde kameraya bakıyordu.

Şuan berbat bir durumdaydım...

Kader YağmuruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin