"Bin canım da olsa bin canımda senin yoluna...
Burada var olanlardanız,
Dağ, Taş, Kuytu yarışındayız.
Ardında kalanlar değil de,
Göklerde yükselenlerdeniz.
Varız, buradayız.
Bir kere ölürsek de, bin defa daha yeniden doğarız.
🇹🇷
Başlama Tarihi ;...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"6. Bölüm:Yalancı Lades "
1.Ay Önce
Kendisine verilen zarfı açtığında bir sonraki göreviyle yüzleşmişti.O bu tür görevlere alışıktı elbet o yüzden zorlamadan, soru sormadan kendisine bu zarfı verenin odasından ayrılmıştı. Onun adı yoktu, adsız gelmiş bu dünyaya ve adsız gidecekti.
Oturduğu yerden bir den ayağa kalktığından dolayı başı dönüp gözleri kararsa da kendisine kısa sürede gelmişti. Şu an bu halini en yakını görse ne diyeceğini sanki şu an kulaklarında duymuş olmalı ki kafasını iki yana sallamıştı.
Hemen yan tarafında bulunan aynaya baktığında omuzlarında kestiği saçlarıyla yüzleşmişti. Derince yutkunduğunda aynadan bakışlarını çekmiş ve hâlâ sağ elinde tutuğu zarfı tekrar açıp okuduğu isme ve yapacağı göreve tekrar bakmıştı.
Bir teröristi sağ alması gerekti ve bu O'nun için bir hayli zordu. Gene de yapması gerekti. Gözlerini okuduğu isimde gezdirirken ve her onunla ilgili yeni bir bilgi edinirken kendisinden kat ve kat daha nefret besliyordu sanki. Bu gün olmayacağı asla dönüşmeyeceği bir kadının rolünü oynayacaktı.
O adamın her zaman takıldığı mekanların birine gidecek ve ona yakın davranıp gecenin sonunda da enseleyecekti .
'Mahir KANDEMİR, büyük iş adamı,holdingler sahibi Mahir ...
Eline her zamanki siyah eldivenleri taktığında çantasına da şimdiki olması gereken kişiye ait bir kimliği de yanına almıştı. Ceren Duyar. Kişiliğine büründüğü kişi buydu, zengin ve kocadan çok adam meraklısı bir kadını oynamak durumundaydı.
Kimliği de çantasına attığında otelin odasından ayrılmıştı. Geride sadece kendisine ait birkaç eşya ve bir de kendi kimliği kalmıştı.
O, Ceren Duyar olarak ayrıldığı bu odadan,yaklaşık bir kaç saat sonra İstihbarat mensubu Simay Altun olarak geri dönecekti.
Sadece biraz zamana ihtiyacı vardı.
Simay koluna taktığı saate baktı , ardından saatin yanında ki tuşlarla da kendisine üç saat sonrası için çalacak bir alarm kurdu. O her şeyi dakikasına yapan biriydi ama unuttuğu bir şey vardı. Zaman bazen her şeyi çözmezdi, zaman bazen kafa da karıştırır, bazen de kalbine yeni bir kuşun konmasını sağlardı.
