Kayıp Yıldız || Hyunlix☆

19- Yine Mi Ayrılıyoruz?

-"Vay, seni ilk defa yanlız görüyorum."

Yanımda duydugum ses ile irkildim.

-"Ah, korkuttum mu? Kusura bakma."

Bu daha önce cafede gördüğüm kızlardan biriydi.

-"Ben Yuna." Dedi ve elini uzattı. Birkaç saniye öylece durduktan sonra elimi uzatarak karşımdaki eli sıktım.

-"Sen Felix olmalısın. Herkes sen ve yanındaki diğer çocukla ilgili konuşuyor gerçi. Sahi, diğeri nerede?"

-"Derken?" Konuşma tarzi ve dedikleri çok tersime gitmisti.

-"Jeongin'den bahsediyorum."

-"Onu biliyorum da, önceden arkadaş falan mıydık veya tanışıyor muyuz biz?"

-"Hayır. Sadece tanışmak istedim. Yanlız başına görünce degisigime gitti de."

-"Hmm, anladım."

-"Birşey diyeceğim ama yanlış anlama, seni bir yerden tanıyor olma gibi bir ihtimalim var mı?"

'Bilmiyorum' dercesine omuzlarimi silktim. Derin bir nefes aldı.

-"Dışarıdan çok daha samimi gözüküyord-"

-"Ne iş ceviriyorsunuz?"

-"Hm?"

Böyle şüpheli davranırsan hersey daha da tersine dönebilir. :)

-"Neyse, boşversene. Ders başlıyor sınıfına gitmelisin."

-"Sınıfımdayım zaten."

-"Aynı sınıfta mıyız?"

-"Evet, arkanda oturuyorum. Fark etmedin mi cidden?"

Birşey söylemek istemedim. Şu an merak ettiğim Jeongin'in nerede olduğuydu. Şu an öğle arasındaydık ve teneffüsün başında öylesine sınıftan çıkmıştı. Büyük ihtimalle yeni arkadaşlar edinmiştir diye düşünüyorum.

Birkaç dakika sonra Jeongin sınıfa girdi. Yüzü çok değişik duruyordu, korkmuş gibi.

Yanıma geldi ve oturdu,

-"Jeongin? Jeongin? Bana bak, birşey mi oldu?"

-"Hayır."

-"Olmuş, birisi birşey mi dedi?"

-"Demedi, boşver dersine odaklan."

-"Jeong-"

-"Olmadi dedim ya Felix, hadi."

Birseylerin ters gideceğini düşünmüştüm ama Jeongin'inin neden böyle yaptığına bir anlam veremiyorum.

☆

"Jeongin! Beklesene!"

Dersler bitmişti ve okuldan çıkmıştık. Yani çıkıyorduk ama Jeongin önden gitmişti ve beni beklemiyordu. Bacaklarım da çok fazla agirdigi icin kesinlikle koşamayacaktim.

Jeongin'e yetişemiyorum ve işin kötü tarafı yolu hâlâ bilmiyor olmamdi.

Daha fazla bacaklarım bu eziyete dayanamazdi, o yüzden yolun yarısında kaldırım kenarına oturdum. Jeongin büyük adımlarla gidiyordu ve uzaktaydı.

Biraz bacaklarımı ovaladiktan sonra ayağa kalktım. Kalkamadım.

Az daha düşüyordum ama arkama baktığımda Kai'yi görene kadar...

-"Kai? Burada ne işin var?"

-"Asıl senin burada ne işin var? Ve ne yapıyorsun?"

-"Orasını boşver..."