Special Academy ( COMPLETED)

20: Switch Personality

Holly Point Of View

Tumalon ako paatras na yumanig ang lupa tinapakan ko. “What is this show? Ang drama masyado,” reklamo ko.

Lumitaw sa amin harapan ang maraming mga kalaban na may suot na armor.

“Huwag na kayo lumaban kung hindi kamatayan ang naghihintay sa inyo.”

“Wow, na takot ako don ha? I think maybe nasa 15%. Oops sorry hindi man lang umabot ng 90%,but okay lang yan. Nagsisimula pa lang kayo,” natatawang sagot ko.

“Holly anong ginagawa mo?!” sigaw ni Mengchi.

Hindi ko sila kilala ngunit sa aking kakayahang na makita ang mga impormasyon sa kanila. Hindi ako nahihirapan kilalanin ang kahinaan at kalakasan.

“Holly?” natawa ako, “Sorry, hindi ako siya. By the way I'm Hally.”

Tumalon ako paatras na subukan ako suntukin ng lalaki kausap ko. Ang digmaan ay nag simula. Maraming iba't ibang ingay na mula sa ability ginamit nila.

“Yun lang ba ang kaya mo?” pang aasar ko dito.

“Tumahimik ka!” kumawala sa kaniyang katawan ang hangin.

“Wind ability? Are you sure na kaya mo ako talunin?”

Tumilapon ang kalaban na umalon ang hangin sa palibot ko.

“Nexi!”

Sinalo siya ng babae may peklat sa mukha.

“Nexi?” muli ako natawa.

Natigilan ako sa pag tawa naramdaman ko may paparating na atake mula sa itaas. Napatingala ako. Pagkatapos ay hinarang ng alon

“Hindi yan ang kakayahan ng microwaves. Sino ka?” gulat na sambit ng lalaki.

Buong pwersa ko itinulak ang atake ng kalaban na ikinatilapon nito. Tumapak ako sa lupa na hati ang lupa tinapakan ko.

“I'm Hally. Paano ko nasabi hindi ito Microwaves?”

Tumama sa katawan ko ang kamao na likha sa lupa ng kasama ng lalaki. Naglaho ako sa kanilang paningin na ginawang ko panangga ang hangin.

“Nasaan ang babaing yun?”

“Aba malay ko.”

Na basag ang harang na ginawa ko na kontrolin ng lalaki ang hangin na naging sanhi na tuluyan nasira ang harang.

Hindi ko na iwasan na sumunod ang babae sa pag hagis ng mga matutulis na bato sa direksyon ko.

Bumagsak ako sa lupa na bumaon sa balikat ko ang isa sa mga bato.

“Is the pain not?” palihim ako na pangiti.

Lumapit ang kalaban sa akin na may ngiti sa labi. Lumitaw ang anyong lupa na kamay saka ako pinisil na ikinahiyaw ko.

“Kanina ang yabang mo, sobra. Ano ka ngayon?” sigaw ng babae sa tenga ko. “Wow ang ganda mo, pa sampal.” sinimulan niya ako sapalin hanggan sa na pagod siya. Nanatili naka ngisi ako kahit nagdurugo na ang labi ko at namumula ang pisngi.

“Matibay ka rin, patayin mo na yan!” Hinawakan ang buhok ko ng mahigpit sabay hila na ikinapikit ko saglit.

Nanginginig ang buong katawan ko na maalaala ang dating ako. Ang dating si Hally na itinapon sa basura ng sariling ama dahil sa walang silbi at isa lang pang karaniwan.

Kinalimutan ko na ang dating ako ngunit kahit anong pag limot. Dumating ang oras na bumalik ako sa katinuan, at nakagawa ng isang Personality na tinatawag ko si Holly.

Isang babae may mabuti puso. Ang tanging pangarap mahanap pinagmulan at makilala ang ina.

Sumabog ang anyong lupa na kamay na kumawala sa katawan ko ang sobrang lakas na waves at ikinaatras ng dalawa.

Patuloy ang labanan at walang makakatulong sa akin, abala ang lahat sa kaniya kaniya pagharap sa kalaban.

Nakalutang ako sa eri na may nag aapoy na mga mata nakatingin sa dalawa. “I don't know what to do at this time. Ngunit gusto ko patayin kayo...!” sa kisap mata nasa harapan na ako nila. Sinampal ko ang bawat isa sa kanila saka lumitaw sa malayo sa kanila.

Umalon ang kanilang katawan na hindi man lang nagawa makasigaw sunod na nangyari na hati sa maraming piraso ang katawan. Kaagad ito naging abo sa hindi malaman dahilan.

“Patayin niyo siya...!” sigaw ng bagong dating.

Tumakbo ang mga kasama nito patungo sa akin. Hinampas ko ang lupa naging sanhi na umalon ang patungo sa direksyon ng kalaban. Bumagsak ang lahat sa isang atake ko lang.

Ngunit natigilan ako na hindi ko maikilos ang buong katawan ko. Kahit anong pagpupumilit ko, sobrang bigat halos hindi ko na kaya pa. Nag tagumpay ngunit bumagsak ang magkabilang tuhod ko sa lupa.

Lumitaw sa harapan ko ang babae may Facemask. Hindi ko inaasahan sinaksak ako sa leeg, napanganga sa sobrang sakit. Mabuti na lang nagawa ko ipaalon ang kutsilyo na naging dahilan na pagtilapon nito.

Bago pa man ako bumagsak sa lupa nagawa ako saluhin ni Namsoon kasabay naman lumikha si Mengchi ng barriers sa amin.

Nauubusan na ako ng hininga. Hinawakan ko ang mukha ni Namsoon sa huling pagkakataon bago nawala ang kakayahan ko makakita.

Bumagsak ang kamay ko na hindi ko naramdaman ang buo kong katawan.

“Kuro gawin mo na!”

Ang barrier ay mabilis nag laho sa paningin ng lahat base sa pakiramdam ko. Naririnig ko ang sunod-sunod na pag sabog halos mabingi na ako nito.

Sa madilim na kaisipan ko, nakita ang isang babae nakatingin sa akin mula siya sa kadiliman. Violet ang kaniyang mga mata maging kulot na buhok na hanggan beywang.

Sa isang iglap wala ako narinig sa paligid. Hindi ko maalis ang tingin ko sa babae kasalukuyang masama gumanti ng tingin. Hawak niya ang pamaypay na hawak ko dati.

“Mahina ka pa rin hanggan ngayon. Isa ka pa rin basura. Hanggan dyan na lang ba ang kaya mo? Nakakaawa ka.”

“Who are you?” nalilitong kong sambit.

“Wow may English ka pang nalalaman, bobo ka naman.”

Hindi ko maiwasan kumulo ang dugo ko sa isang ito.

“Why do you know me? Who are you? Sagutin mo ako...!”

“Lakas rin ng loob mo sabihan ako mahina, bobo,basura at kaawa-awa. Ano ka powerful? Maybe In your dream.”

Napatakip ako ng tenga na tumawa ang babae.

“Tawa ko pa lang nanghina ka na, ano pa kaya kung aatake ako?” muli siya humalakhak. “Malapit ka na mamatay pero ang lakas ng loob mo, hindi sapat yan, mahina ka.” dagdag pa nito.

“I don't care. Wala kang pake alam kung mahina ako hi—”

Naglaho ang babae, lumitaw sa harapan ko. Napaatras ako na tumama sa pisngi ko ang sampal niya.

“Sa pagkakataon ito, ako muna ang aangking ng katauhan mo!”

Lumitaw ito sa harapan ko muli saka hinawakan ang leeg ko. Kahit anong pagpupumilit ko na makaalis hindi ako makawala.

“Switch personality is active,” ngisi sambit nito.

“Hindi pwede...!”

Nag kapalit ang sitwasyon namin ako na ang nakahawak sa leeg niya. Halos hindi ako makakilos, kung totoo ba ito?

“Good bye!” kaway nito sa akin bago naglaho.

Isa na naman bagong personality ang aking natuklasan. Hindi ko alam kung kailan nag simula mag exist ang isang yun. Hindi ko maalaala.