Liefste Dagboek

18 september 2020

Liefste dagboek,
Vandaag was het mijn eerste dag op mijn nieuwe school. Ik was bang, maar ook wel benieuwd. Mijn papa maakte me wakker want, ja ik was mijn wekker vergeten te zetten, oepsie. Ik at rap mijn ontbijt op en ging naar de badkamer om me klaar te maken. Papa wenste me nog veel plezier toe en daar ging ik dan, opweg naar mijn nieuwe school. Ik begon de school te naderen en de stress steeg. Liefste dagboek, ik had niet normaal veel stress. Ik had mijn fiets geparkeerd en liep de school in, het is er zoooo groot. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik moest opzoek naar lokaal 201, maar die vond ik niet. Ik besloot om het te vragen aan een jongen die in de gang stond. Was denk ik geen goed idee, want ja, zijn reactie was niet zo lief. Hij noemde me een 'klein mormel' en nog wist ik niet waar naar toe. Ik begon natuurlijk nog meer te stressen. "Zoekt u iets?" Vroeg een leerkracht. En ja, beschaamd zei ik dat ik lokaal 201 zocht. Ze wandelde met me mee tot aan het lokaal. Ik ging naar binnen en zette me aan een tafel. Die jongen van daarnet, die zo grof deed, kwam het lokaal binnen. Oké, liefste dagboek, ik moet wel toegeven dat hij mooi is. En ja hoor, hij kwam naast me zitten. "Hé, jij bent dat klein mormel van daarnet." Ik deed alsof ik het nooit gehoord had, gelukkig werd ik gesafed door de leerkracht. We moesten ons voorstellen. Die jongen is blijkbaar Vince Willlems. Na die les was het pauze. Ik besloot om op een bankje alleen te gaan zitten. "Hé, klein mormel." Riep Vince naar mij. Ik moest me echt wel inhouden om niets te zeggen. Nu, ja, voor de rest is er niet veel speciaals gebeurt hoor vandaag. Diene Vince heeft me wel een paar keer aangesproken met 'klein mormel', maar voor de rest was het een leuke dag. Jammergenoeg heb ik ook nog niet echt vrienden gemaakt, maar dit komt hopelijk nog.