Operation Series 1: In The Professor's Shadow

Chapter 40

Jasmine's POV

Please be here as soon as possible. I feel like dying for the pass two days.

"Stop what you're doing, you're just hurting yourself." Rinig kong boses ni Kiglen pero hindi ako nakinig at pilit kumakawala sa tali. I wanna get out from here.

"You're really a hardheaded person." Sabi niya at lumapit sa akin.

"Stay away from me." Seryosong sabi ko habang matalim siyang tiningnan. Bumuntong hininga lang siya at lumayo ng kaunti sa akin.

"You know I don't have any bad intentions." Sabi ko sa kaniya.

"Lying is a bad intention. Ang pagkuha ng loob para sa pan-sarili ay masamang intensyon. Ang paninira ay masamang intensyon." Sagot niya sa akin habang naka-krus ang mga brasong nakatingin sa akin.

"Alam mo ang totoong kulay ni Mr. Laurier but what would I expect? You're their faithful servant. I just did what is right. Pinatay niya ang mama ko Kiglen harap-harapan. Ngayon sinisira niya ulit kami." Sabi ko at pinipigil ang luha.

"What we did is to let you taste your own medicines." Sagot niya sa akin. Anong klaseng mga tao sila? I can't take this sh*ts.

"Totoo lahat ng pinakita ko sa inyo. I never treated you as a thing that I am going to use. Kahit may misyon ako ay may puso rin naman ako Kiglen Tell me, is everything that you did and showed me is true or not?" I asked, hoping for something.

"What do you think?" He asked and his eyes doesn't show any emotions.

"My mind tells me that everything is not true but my heart tell me it is true." Sagot ko sa kaniya. Naglakad siya palapit sa akin at nakipagtitigan.

"Don't let your heart deceive you Verlice. Diyan ka mahina eh, emosyon mo ang inuuna mo kaysa sa utak mo." Sabi niya which struck me.

"Yeah you're right. But atleast I have a heart that I use despite of all the brokenness that I encounter. Mahina nga ako pero not as what you think." Sagot ko at hindi inaalis ang titig sa kaniya.

*Bang! Bang!

Nagulat ako dahil sa sunod-sunod na putok ng baril.

"They're here." Sabi ni Kiglen at ngumisi.

"Don't you dare hurt them." Banta ko sa kaniya.

"Huwag mo akong bantaan kung wala kang laban." Sabi niya.

"Who told you?" Tanong ko at mabilis na inuntog ang ulo ko sa kaniya. Biglang bumukas ang pintuan at niluwa nito sila Adrian.

"Don't move or you're dead." Sabi ni Shea at tinutukan si Kiglen.

Lumapit sa akin si Lorraine at tinanggal ang nakatali sa kamay ko.

"I hope our paths will never cross again but if it happens, my heart is a metal that I can kill you. I am not that weak as you know me." Sabi ko kay Kiglen bago siya hampasin ni Shea.

"Bakit mo ginawa iyon?" Sabi ko kay Shea at pinulsuhan si Kiglen.

"Chill ka lang hindi siya mamamatay dahil lang sa hampas." Sabi niya at tinaas ang dalawang kamay na parang susuko.

"Pwede naman natin siyang itali." Sabi ko sa kaniya.

"Akala ko ba never cross our paths? May pa I will kill you ka pa." Asar ni Crenton. "Malambot pa rin naman." Dugtong niya at tumawa.

"Tara na baka bumalik sila Mr. Laurier." Sabi ni Adrian.

"Tara na." Sabi ni Shea at hinila ako.

Lumabas na kami dito sa may old building kung saan nila ako kinulong. Pagpasok ko sa sasakyan ni Shea ay napansin ko si Natasha at Shekina.