PUREBRED VAMPIRE • TAEKOOK

6

Sakin adımlarla yanıma doğru gelip bedenimi koltukla kendi göğsü arasına sıkıştırdı. Sigara dumanını yüzüme doğru üflerken gözlerimi kapatarak sertçe yutkundum.

"Hakkımda merak ettiğin herşeyi öğreneceksin Jeon. Fakat herşeyden önce senin hakkında kimsenin bilmediği şeyleri, noktasına kadar bilmek istiyorum"

_________________

Koltukla sert, yapılı göğsü arasında sıkıştığımda kalbim deliler gibi atmaya başladı. Nefesimi tutarak tam da burun buruna geldiğim buram buram sigara kokan adamın yüzünü gözlerimle süzdüm. Koltukta küçüle bildiğim kadar küçülüp, kızaran yanaklarımı farketmemesi için yüzümü başka tarafa çevirdim.

Onunla yakınlaşmaya başladığımız günden beri utanıyordum ve kızaran yanaklarım beni ele veriyordu...

"K-kısa bir özet geçersem ailemle yaşıyorum ve lise 11. sınıf öğrencisiyim. Babam pek evde olmaz yani şirket sahibi kendisi. Annemi de küçükken kaybettim şuan üvey annem var"

Yakınlığından dolayı kekeleyerek konuşmaya çalıştım. Annemden bahsetmekten hoşlanmazdım, daha doğrusu tekrar olayları yaşıyormuş gibi hissetmekten yorulmuştum.
Ağır küçüklük travmalarım vardı ve belli bir yaş aralığına kadar psikologa gitmiş, babam bunu kimseyle bölüşememi yoksa deli muamelesi göreceğimi söyleyerek beni tembihlemişti.

Kendi düşüncelerimle boğuşurken anladığını belirten mırıltılar çıkarmış, yarıladığı sigarasını tekrar dudaklarıyla buluşturarak, masanın üstünde olan küllüğü alıp geri koltuğuna oturdu.

Beni süzerek sigarasından derin bir nefes içine çekerken uzun süredir aklıma takılan soruyu sordum.

"Peki sen burdan çıkamıyorsan ihtiyaçlarını nasıl karşılıyorsun?"

Gözlerini kısarak sigara dumanını havaya üfleyip küçük bir parça kalan sigarasını küllüğe bastırdı. Yüzüklerle süslediği damarlı elleri arasındaki küçük izmariti ezerken, boğazımın çöl misali kuruduğunu hissettim. Kuruluğu gidermek amaçlı yutkunarak bakışlarımı kaçırdım.

"Babamın arkadaşının oğlu Yoongi. Oda bir vampir küçüklükten beri aynı üslupla büyütüldük ve sürekli birlikte vakit geçirdik. Şuan şirketin başında o var ben dönene kadar idare ediyor. İhtiyaçlarım olduğunda da vampir sinyali sayesinde beynine fısıldıyorum ve ben burdan çıkamasam bile o buraya gele bilir."

Gözlerim şaşkınlıkla büyürken koltukta sırtımı dikleştirerek yüzüne baka kaldım.

"Nasıl yani buraya b-birisi gele bilirmi?"

Beni izleyerek sonuna kadar ezdiği izmariti küllüğe bırakıp dudaklarının üstünde dilini gezdirdi.

"Her kişi değil. Beni buraya lanetleselerde düşmanlarım pek'te iyi büyücü değiller"

Anladığımı belirten mırıltılar çıkarıp ellerimi bacaklarımın arasına sıkıştırarak bakışlarımı başka tarafa çevirdim. Üstümdeki bakışları hissediyordum ve onun bedenimi arsız süzüşleri beni heyecanlandırıyor, elimin ayağına dolaşmasına sebep oluyordu.

"Odama geç"

"Ne?

Söylediği şeyle zaten durmadan atan kalbim daha da hızlanırken sertçe yutkundum.

"Yardımcım gelecek. Benim odamda kalman senin için daha güvenli senin kokunu alamazlar. Henüz onlarla tanışman için fazla erken"

Başımı sallayarak onu onayladığımda, koltuktan kalkıp üst kata çıkacağım sırada oturduğu yerden ayaklandı. Bileğimden kavrayarak gitmemi engelleyip, zayıf  vücudumu kendisine doğru çekti. Alnım göğsüne çarparken yapılı kollarını belime sararak, burnunu saçlarım arasına yerleştirip derin nefesler çekti içine.